Kemal Müftüoğlu Şiirleri - Şair Kemal Mü ...

Bir eşimi sevdim
Birde seni.
Diğer kadınlarmı?
Kimbilir?
Hoşlandım belki
Birçoğundan.

Teşekkür ederim sana
Ey zalim sevgili.
Sen yanımdayken
Kendimi arıyordum.
Şimdi yanımda yoksun,
Artık kendimi buldum.

Sen uykusuz gecelerimde
Sabahı müjdeleyen
Minik kuş.
Yalnızlığa
Ürpererek baş kaldıran
Kır çiçeğim.

Bir öksüz çocuk yalnızlığında
Bıraktığın yer.
Ayıranlara sadece acıyorum.
Sevgi asla prangalara vurulmaz
Ölümüne sevdiysen eğer

Şimal rüzgarları eserdi
Uykusuz gecelerin sabahlarına.
Sırnaşırdı evimizle dalgalar
Hiç usanmadan.
Bazen aç bazen tok insanların
Arzusuyla durmadan.

Gece yarılarında özlediğim o sokak
Sorsalar kimbilir ne çok şey anlatacak.
Oysa bakınca dıştan, sanki ıssız görünür
Her gece hüzünlü bir sessizliğe bürünür.

O sokak bilinmeyen ne anılar yaşadı,

Ne güzelmiş meğer çocukluk yılları
Oysa ne çok isterdik büyümek.
Bıyığımız sakalımız çıksın isterdik.
Belki özgürce uzaklara
Çok uzaklara gitmek.
Meğer ne aptalca gururmuş

Akşam akşam yine akşam.
Hep aynı trajedi.
Hegemonyası gülünç.
Kahkaha, hıçkırık,
Sevinç ve keder dolu.
Akşam akşam yine akşam.

Dünya her gün yeniden kurulur
Her doğan gün yeni bir umut
Hergün yeni bir başlangıçtır.
Asla kaybetme umudunu.
Sen yeni bir güne merhaba dediğinde
Milyonlarca kişi

Bir başkasını sevsem de yeniden
Unutamam hiç kimseyi.
Korkarım unutmaktan maziyi.
Unutamam çocukluk aşklarımı
Gençlik sevdalarımı,
Beşiktaş ta bir sokakta