Kabusmu bu gördüğüm
Hala anlayamadım.
Bu ne azaplı gece
Daha uyanamadım.
Sanki geçmiş dün gibi
Bana harçlık vermeni
Son şiirimle sana
Elveda diyeceğim
Artık mahşere kadar
Seni görmeyeceğim.
Esaretten kaçarken
Sana esir düşmüştüm
Efkar başına vurmuş ağzında sigarası,
Utanarak yürüyor, cepte baba parası.
Kaç kapıyı çalmıştı her gün iş aramıştı,
Bir diploma alınca işi hazır sanmıştı.
Olmasaydı babası, gurbetçi akrabası,
Beni sensiz bırakan
Bu kıskanç kaderime
Bir ceza vereceğim.
Acı günlere inat
Sevdan ile yanarak
Ömrümün sonuna dek
Biliyorum.
Şiirlerimi artık hiç okumuyorsun.
Hatta yazılarımı da.
Senin için yaptığım tabloları
Merak bile etmiyorsun.
Biliyorum.
Dışarda kar lapa lapa
Soğuk bir kış gece ayaz
Bir yıl önce buradaydı
Şimdi mezarı bembeyaz.
Görünmüyor karanlıkta
Acılar savursa bizi bir yana
Aşkımı yanında götüremezsin,
Senden uzakta ömrüm son bulsa
Mahşerde bu aşkı bitiremezsin.
Kabuslarla dolu gecelerime
Ben sende bitsem de
Sen bende bitmedin sevgili.
Aşk tutku hırs
Hatta kin,
Hepsi koyun koyuna.
Ne yapsan da
Yine hayalin aklıma düştü
Yıllardır seni bulamadığım
Gecelerim hasretime üşüştü
İsteyip yanında olamadığım.
Bir gün pencereni açarak bak da
En son
Ağlayışın kaldı
Bitmeyen bende.
Bakışını gülüşünü
Çoktan unuttum.
Kaç kez
Sayın Kemal Bey, Ne mutlu bu şiiri yazdığınız kişiye.Ne mutlu böyle sevebilene.Yüreğine sağlık.Kutlarım.