Kemal Müftüoğlu Şiirleri - Şair Kemal Mü ...

Ne belaya düşmek ürkütür beni
Ne hastalık ne kaza gelir aklıma.
Tek üzen insandır ahı bulunan
Haklı sitemle çıksa karşıma.
Boşuna ezadır ölene yanmak
Hasret dökülen yaşla bitermi?

Sensiz geçen geceler
Sanki ateşten gömlek
Ümitsiz bakışlarla
Şafağı arıyorum.
Ruhumun çıkmazında
Beyazlar simsiyah renk

Bir karamsarlıktı bu içime çöreklenen.
Atinin ve mazinin ortasında sipsivri.
Uçuyordu yapraklar rüzgarların selinde
Ağlıyordu sokaklar Ümitsiz sevgiliye.
Son çırpınıştı bu boşlukta yitip giden
Sevda ile tutuşan gittikçe alevlenen.

Bu sabah gökyüzü
Birden karardı.
İrili ufaklı
Kar taneleri.
Her yerde ilahi
Bir telaş vardı.

Dün bir askerimi
Gördüm Bursa da.
İzmir'den İstanbul'a
Dönüşte.
Zeydan Aşiretinden
Rıfat çavuşum,

Kendimi ne kadar haklı bulsamda
Kavga sabırdan zor gelir bana,
Dost sitemle gül fırlatsa başıma
Düşmana atılan taş gelir bana.

Mümin arif ise daha zor işi

Sokaklar bitmeyen uzun bir gece
Yürüyorum iki gözüm kapalı.
İsmin kulağımda kalan son hece
Yokluğunu hasretime katalı.

Yaşamak anlamsız umutlar sarhoş

Ey zaman,
Öyle muhtacım ki sana.
N e olur
Al götür duygularımı benden.
Al vefasız kollarına
Hiç düşünmeden.

Paslı bir hançer ile
Kanattın yüreğimi.
Puslu bir sonbaharın
Sensiz kaldığı yerde.

Uçuyordu yapraklar

Gardiyanlara Kalır.

İnsafsızca kapandı kapılar üzerime
Taş zeminin üstünde inleyen bin bir acı,
Seni göremediğim dünya benim neyime
Duvarda kör pencere hasretimin ilacı.