Nadasa bırakılan,bir çatlamış topraktı
Filizlendiğim mekan
Ve başımı kaldırdığımda gök yüzüne
Etrafımda kimseyi göremediğimde
Korktuğumu,tir tir titrediğimi
Bir dost ses,bir deli sevda aradığımı
Hayat bir ağaçtı, düşen yapraklar
Gün, hafta,ay oldu yıllara döndü
Kapılar kitlendi, Perde çekildi
Gece yarısında ışıklar söndü.
Ne günlere kaldık, ne günler gördük
Bir güldü bakışların, ağlayan gonca güldü,
Sonra; hoyrat ellerde budanarak söküldü,
Gönül dağarcığıma ne yazılar döküldü,
O kalem kaşlarında, o kalem kaşlarında.
Sözde bitmezdi sevda, masallara adaydı,
Bedri Rahmi EYÜBOĞLU'na
Halimi soruyorsun mektuplarında.
Ne anlatayım,
Nasıl anlatayım çektiklerimi.
Bir nefes alırım, bin nefes alırlar benden,
Düşünceler yetmiyor seni düşünmeye
Mahkumu olmuşum 24 saatlerin
Kimseler bilmiyor seni
Sen bilinmeyensin
Adın yok sanın yok senin
Çünkü sen ölümsün.
Zalimin ve zulmün olur mu dini?
Kubbelerde alem, mihrapda çini
Sedef kakma sehpa, bir süslü sini
Hepsi beni söyler, beni anlatır.
Taç kapılı hanlar, temiz hamamlar
Bu günüm perişan,ben dündüm zinde
Neleri yitirdim,bilsen izinde
Çürük gemi olup aşk denizinde
Su alıp,yan yatıp,batmak isterdim.
Bir kırmızı goncanın gözlerinde yaş gördüm
Bir sabahın erken vakti
Sarı gülün gözlerinin içi gülerken
Ve beyaz gül kahkahalar atarken
Dertliydi kırmızı gül
Derdinden ağlıyordu
Dostun candan olsun, olsa da deli
Zamanı gelince sana gelmeli
Düşmanın ki neki, bir dostun eli
Bir cendere gibi sıkarda geçer.
Ben yolcu, sen yolcu, bu dünya bir han
Eğer hazmedersen çile çekmeyi
Her şey nasip kısmet gelir sırası
Bir nifak tohumu boy uzatırsa
Dostla dostun bozuk olur arası.
Araya hasretlik girmeye görsün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!