Kazım Doğan Şiirleri - Şair Kazım Doğan

Bugün dünyada barış günü dostlar,
1 Eylül'de hep barışa kulaç atıyor kollar,
Savaşlar lanetleniyor,barışa çıkıyor yollar,
Bugün 1 Eylül Dünyada hala savaş var.

Emperyalistlerin bitmiyor hiç İşgal oyunu,

Ah o gözlerin var ya, bana neler anlatıyor,
Kirpiklerin yay olmuş,yüreğime ok atıyor,
Kaşların keman olmuş, nağmeleri inletiyor,
--O güzel gözlerle manalı, manalı bakma,
--Yanmış zaten bu yürek, bir de sen yakma...

Bir aile tablosu çizmişim kafamda,
Dünyada bir eşine rastlanmayan,
Temelini hiç bir gücün yıkamayacağı,
Gerçekten sevenlerden kurulu bir aile tablosu bu

Küçük bir gecekondu varsın olsun,

Sen benim,
geleceğe dönük yanımdın,
Umuda açılan kapım,
Belki de kadınımdın...
Duygusal şarkımdın,
Mırıldandığım...

Sen gönderildiğinde sürgüne,
Kalmıştın sevdiğin memleketine hasret,
Çarpıklıkları anlattığın için hasret bıraktılar güne,
Ah şimdi bir görsen üstat ne halde memleket.

Sen gittiğinde karanlıktı her yer,

Ankara’ya kar yağıyor,
Beyaza büründü her yan,
Ah sevgili neredesin,
Seni çok özledim inan...

Yalnız da kar topu oynanmaz ki,

Gökyüzü delindi sanki, yağmur var burada,
Seni göresim geldi, çook özledim baba,
Gelmek istiyorum mezarına kopsa tufanda,
Yağmur çamur olsa yollar kaplansa karda,
Mezarına gelip taşını öpmek istiyorum baba.

BİR SAYFA KAPANIRKEN


Demek gidiyorsun bir şey demeden,
Ayrılıyor bu gemi sessizce iskeleden,

Göremem uzun süre bir daha seni,
Seyredemem artık güzelliğini,
Tutamam bir daha o ellerini,
Ayrılık zifiri bir karanlık gibi,
Ayrılık gökte çakan şimşekler gibi.

Eser kalmadı artık güzelim, o eski benden,
Bıkmışım yaşamdan,sensiz geçen her günden,
Farkı yoktur benim için, dünün, bugünden,
Ah şu zalim yıllar, büker belimi,
Dalgalar vurur, yıkar kalemi...