Karanlık Saklar Mı Şiiri - Hüseyin Erdinc

Karanlık saklar mı her şeyi
Gün mavisi tüm renkler
Siyaha bürünür
Ölüm sessizliğidir gece
Yırtar beyaz renk karanlığı
Kefen kefen
Öyle bir sessizliğe büründüm tümden
Kokusunu veriyor renksiz çiçekler
Gitmelerin ardından
Ötüşür dere yatağında kurbağalar
Sesleri sükuneti bozar
Ve alışır kulak tümden unutur sesleri
Dalar hiçliğin tam ortasına
Kimsesiz piç gibi
Tamda bu işte
Yürümeye mecali kalmamış ayaklar
Bitap karanlığın içinde
Uyuşur beyin ve kurar kendini
Zamansız bomba gibi
Pimi çekilmiş avuç arasında yürek
Dokunmasan param parça olacak
Kan kırmızı parçalanışı
Karanlık saklar mı
Gün doğumu hiç olmayacak