Arzum vardır karlı dağlar aşmağa
Bülbül gibi derdim vardır deşmeğe
Komazlar yarile bir söyleşmeğe
Hiç bir yiğit sevdiğinden geçer mi
Bulanık su gibi taşam da coşam
Evvel bahar yaz ayları gelende
Bahçede açılan güller öğünsün
Boyu uzun kaşı kara Suna'mın
Çırpınıp çıktığı göller öğünsün
Bitişin çiğdemler gelişin yazlar
Evvel bahar yaz ayları gelende
Lale sünbül dallanacak zamandır
Koç yiğitler sılasını arzular
Yare name gönderecek zamandır
Alim olan kulak verir va'zlara
Evvel baştan medh edelim
Sevdiğim firenk güzeli
Zahmanımız terk edelim
Sevdiğim firenk güzeli
Açup gönlümün kaygusun
Evvel ben de yücelerde gezerdim
Şimdi enginlerde akan ben oldum
Süren sürdü o yavrunun sefasın
Kahrını cefasın çeken ben oldum
Yüce dağda bir bölücek kar idim
Evveli yalan dünyaya
Kur'an m'indi hece m'indi
Haydin danışak alime
Gündüz m'indi gece m'indi
Melekler safa düzüldü
Erciyas Erciyas da ne gelir elden
Aklını başına topla divane
Bir yiğit sevdiğinden kemlik m'umar
El yüzüne küskün gezme divane
Biricik biricik gelir şuradan
Yükseğinde namlı namlı karın görünür
Engininde güzellerin salınır
Kimya dedikleri sende bulunur
Kokar burcu burcu gülün Erciyes
Eksilmez başında dumanın kışın
1
Vara vara vardım ol kara taşa
Hasret ettin beni kavim kardaşa
Sebep ne gözden akan kanlı yaşa
Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm
Bir çift güzel gördüm yolda yolakta
Altın küpe şan veriyor kulakta
Yer yüzünde insan gökte melekte
Acap sevdiğimin eşi var m'ola
Sevdiğim oturmuş halılar dokur
karacaoğlan gibi biri sanmıyorum ki bu dünyaya gelsin. şiirleri akla hayale sığmayacak kelimelerle dolu.. mekanı cennet olsun inşaallah....
Halk türküleri bambaşka..
Karacaoğlan Efsanesi
Asıl adı Hasan’mış. Daha bir yaşına basmadan anadan öksüz kalmış. Beş yaşına varmadan da babası Kara İlyas, Kozan derebeyi tarafından askere alınmış. Bir daha da dönmemiş. Böylece küçük Hasan ortalıkta kalakalmış! Anasının “Karaca” diye sevip doyamadığı Hasan’a köyden Ser ...