Mecnun'a dönmüşüm bilmem gezdiğim
Dağlar mıdır sahra mıdır yol mudur
Dostumun bağına girip gerdiğim
Lale midir sünbül müdür gül müdür
Aşk değil mi beni derde düşürten
Medet Allah'ı seversen
Gel imdi dilber gel imdi
Hasretinden ciğerciğim
Delindi dilber delindi
Can seni görmeye ever
Medet medet alemleri yaradan
Yari benden beni imandan ayırma
On sekiz bin alemleri var eden
Yari benden beni imandan ayırma
Bü güzelle anda ilet tenimi
Koyverdim kuşu da gitti dumana
Ötesin sorarsan ahır zamana
Bilmem akıllı mı bilmem divana
Boğum boğum kınalanmış sürmeli
Ayağına geymiş telli yemeni
Küçüksün güzel etme bu nazı
Yüreğime bastın ataşı közü
Başına takmışsın gülü nergizi
Yüzünü yüzüme süresim gelir
Aladır gözlerin hilaldir kaşın
Kula da sevdiğim kula
Kolunu boynuma dola
Sarılalım ince bele
Bülbüller öttüğü zaman
Kaç güzel karşımda durma
Kulak verdim dört köşeyi dinledim
Ardımızdan gıybet eden çoğumuş
Ben dünyayı sonsuza dek bellerdim
Meğer dünya dört sultanlık yerimiş
Karşıda uzanır yapraklı dağlar
Kulak verdim dört köşeyi dinledim
Arkam sıra gıybet eden çoğ imiş
Çok yaşayıp mihnet ile ölmeden
Az yaşayıp devran sürmek yeğ imiş
Tükendi cünbüşüm yoktur gıybetim
Ala gözlerini sevdiğim dilber
Gel kara zülfüne kullar olayım
Ak memeler domur domur terlemiş
Sil kara zülfüne kullar olayım
Kutnu zıbın geyme dedim geyindin mi
Şol salınıp giden dilber
Boyuna kurban olduğum
Eğlen burda tanışalım
Diline kurban olduğum
Sabahtan uğradım yare
karacaoğlan gibi biri sanmıyorum ki bu dünyaya gelsin. şiirleri akla hayale sığmayacak kelimelerle dolu.. mekanı cennet olsun inşaallah....
Halk türküleri bambaşka..
Karacaoğlan Efsanesi
Asıl adı Hasan’mış. Daha bir yaşına basmadan anadan öksüz kalmış. Beş yaşına varmadan da babası Kara İlyas, Kozan derebeyi tarafından askere alınmış. Bir daha da dönmemiş. Böylece küçük Hasan ortalıkta kalakalmış! Anasının “Karaca” diye sevip doyamadığı Hasan’a köyden Ser ...