Bir mektup yazdım yâre
Hele gide
Üzülme
Dolmasın gözlerin
Kim bulmuş gurbete çare
Gündüz çiçeklerle
Önümü kesip durdular
Yokuşa sürüp yordular
Güneş doğarken vurdular
Yaralarım yeni hancı
Bırak bir gece kalayım
Aşka yandım yanık çıkar avazım
Sakın sırlarımı, söyleme sazım
Susuz geçti benim deryada yazım
Güz günü su içtim, gülün elinden
Yazı unuttum
Güzü sormayın
Baharı dün gibi hatırlarım
Yüreğim bir çiçeğe geniş
İki çiçeğe dardı
Kırmızı bir gülüm vardı
Gövel ördek yalnız yüzer
Çilesinden göl habersiz
Kırmızılar giymiş gezer
Bülbül ölmüş gül habersiz
Gözüm yaşlı dünden beri
Ey! Gökyüzündeki kız
Denizler
Gözlerini kıskanır
Bulutlar saçlarını
Bazen ay ışığı
Bazen kızgın güneş
Benim tarihim
Ağlamakla başlar
Ne kaba taş, ne yontma taş
Yalnız doymak isteyen bir baş
Önce gülmeyi öğrendim
Sonra sevmeyi
Kulak ver sesime gün etme günü
Sonunda seher var incitme tünü
Her gün gelir geçer unutma dünü
Ummana dalsan da çölü hatırla
Sabahtan gelirim akşamki ceme
Tabibim
Günü sorma, dünü sor
Şikâyetim yok günden
Kaç kez vurulmuşum
Bilmiyorum
Ya saymadım
Ağır ağır geçtim
Her gün geçtiğim yoldan
Beş geçe saat dördü
Kırmızılar giymiştin
Gözlerim seni gördü
Ne hal sordun ne hatır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!