Bana bir deniz gerek
Oldukça derin
Hadi son defa bak
Yaşarsın kara gözlerin
Bana bir yel gerek
Bilirim
Her yerde, her zaman
Kolay değildir yaşam
Gecem
Gündüze komşudur
Sabaha el ederim
Er seherde kalkar, ateş yakardım
Duman yükselince köze bakardım
Güneş göz kırpınca yola çıkardım
Cılga yollar beni, yormadı yoldaş
Sevda arı etti beni
Yâr tadını bala yazdım
Nasıl sevdiğimi seni
Gel de oku yola yazdım
Bahçedir evimin önü
Yeni yüzler gördüm eski pınarda
Ötmez mi hiç bülbül dala konar da
Emrah’ın diktiği koca çınarda
Yuva kurulacak dal bulamadım
Günlerce yürüdüm tepeyi aştım
Sabaha karşı
Yalnızlığın kapısını
Hep sen çalardın
Bu sefer ben çalıyorum
Kanatlı kapının
Tokmağı sökülmüş
Ne söylerse söylesin, kale alma alığı
Çaresi olmayan dert, bilirim hastalığı
Felek son sözüm bu üstüme gelme
Bende kalsın dedim, her şeyi bilme
Tek yanlışım için, dört doğru silme
Bu kaba sığamam, taşarım bir gün
Bin maşuk bir anda, bir canı solur
Çoban ne gezersin gönül dağımda
Kuş olup yanına konarım bir gün
Kav oldum kurudum gençlik çağımda
Düşer ocağına yanarım bir gün
Bu bir kara sevda belli işinden
Dünya yaşamayı bilene
Mavi bir boncuk
Bu boncukta yaşamaya
Hoş geldin çocuk
Sen önüne bak
Ben ardıma bakıyorum




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!