Çok öğüt verdim tutmadı
Deli gönlüm deli gönlüm
Kırk yıl oldu unutmadı
Deli gönlüm deli gönlüm
Çok taş yedi kırılmadı
Deli gönül on beşinde yâr ister
Olsa da elimde versem seherde
Kışın ortasında benden nar ister
Kalsa da dalımda versem seherde
Esme deli poyraz üstüme esme
Dalımda kızaran nar yere düşer
Bırak da gideyim yolumu kesme
Oturup ağlasam yâr yere düşer
Yâr giderken dedi ardıma düşme
Seherde seslendim gelmedin hana
Gayrı susacağım son sözüm sana
Yaradan aşkına, cevap ver bana
Derdimin dermanı sende değil mi?
Sazım naçar kaldığımı
Darılırım ele deme
Susuz kalıp solduğumu
Damla bilsin, sele deme
Tez yitirdim bulduğumu
Sancılar çekerim yıllardan beri
Yalnızlık eğiyor dik duran seri
Türkülerde seni bulduğum yeri
Ne perdeye dedim ne tele dedim
Mendilimle sardım kırdığım dalı
Her düşümde gülizara girerim
Ses verir sesime yel dile gelir
Seher vakti deste deste dererim
Konuşur benimle, gül dile gelir
Bu yalan dünyada bitmez ki çile
İçimde durur közlerin
Aklımda kaldı sözlerin
Sev dedi bana gözlerin
Sevdim, divane divane
Rüzgâr üzerime esme
Denizi içti kanmadı
Ateşe attım yanmadı
Sevdi sevdi usanmadı
Şu benim divane gönlüm
Dağlardan düze inmedi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!