Kara Osman Nalbant Şiirleri - Şair Kara ...

On sekiz yaşında, gitti askere
Döndü arkasına, el etti Kemal
Dört yıl oldu bekler gelmez teskere
Nuriye yaşını sel etti Kemal

Çubuk Dağ’a siyez ektik bitmedi

Sağ yanım donarken sol yanım uğar
Bir yıldız kayarken, bin gece boğar
Aşk denen sözcüğe tüm evren sığar
Yürek dünya kadar dar değil gardaş

Mayıs güze döndü haziran kışa

İnsanı insan yapan şeylerin adı erdem
Eskimez bu değerler özünü korur her dem

Yetim anası turna, bir kanadın er eder
Usanmadan söylerim, belki sözüm yer eder

Yeter ki sen şirin ol, kayaları delerim
Yiteyim deme sakın, dağı taşı elerim

Ödün kopmasın benden, elimdeki ok değil
Elbette bir sözüm var, lafa karnım tok değil

Vardır aynanın bildiği
Görünür sonun geldiği
Ayağı kimin çeldiği
Elin nesine nesine

İki yol var hayır ve şer

Baharın gelişini çiçek gibi beklerim
İki göz yetmez ise, iki daha eklerim

Bil ki arkandayız kavga ederken
Yiğitler körünen yatmaz Köroğlu
Bin bir yıldız doğar biri giderken
Bizim güneşimiz batmaz Köroğlu

Hiç korkma, dön sırtını, ermanlar arman olur
Bu memleket her zaman ermana harman olur