Kamer Taşkın Şiirleri - Şair Kamer Taşkın

Sabah,
Gelir üzerime,
Akşamdan,
Ve uyku gider,
Yerine,
Sabahdan.

Seherden geceye,
Dereden tepeye,
Eskiden yeniye,
Seni arıyorum.

Geçiyor,

Pencereden bakıyorum,
Susuz bir dereden akıyorum,
Seni ardımda bırakıyorum,

Çıkma, bir daha o pencereye,
Uğrama o dereye,

Şimdi karanlık bir gecedir,
Sabahı göremedik nicedir,
Dalgaların gücü bize,.
Mesajları sizedir.

Tüm renkler gizlenmiş,

Odada insan,
Odası dünya,
Dünyada insan,
Dünyası oda,

Dolu da, olsa,

Biri iniyor,
Merdivenden,
Görünce uzaktan,
Farkı yok kimseden

Irak mesafede,

Bak aynaya,
Gördüğün sen misin?
Benden güzeli, benden büyüğü,
Yok, der misin?

Yürürken aksadığını görüp,

İstanbul’dayım,
Soluk benizli çocuklar,
Sert bakışlı büyükler,
Alınlarında kâr yazan satıcılar,
Sadece adı kalmış köyler,
Adı aynı kendi başka semtler,

Gecenin bu saatinde,
Ne yapalım yani,
Durum aynen böyle,
Şimdi ben sustum,
Biraz da sen söyle,
Ama çok uzatmadan öyle,

Toprakları yok olmuş,
Betonlar sarmış çevresini,
Efendileri, köylülere bırakmış kahvesini,
Kesip biçmişler, her yerini,
Şairler anmaz olmuş ismini,
Söyle şimdi,