Kağan Alimollo Şiirleri - Şair Kağan Ali ...

Kireçle boyanmıştı ay, soğuk hiç affetmiyordu, göçmüş ve çatlamıştı
acısından şehirler, tirşe deniz, tırıs rüzgarla kol kola seyirde iken, fuşya yanaklarında dudaklarım, vecd ruhum vira. Tanrının bahşiyle gözlerinin resiflerine itiyatı.. Gonzales videlanın toplama kampı farzı mahal duygun yoksa..
Yaklaş ve bi daha bak, aşk yoktur orada, şiirler doruktaysa..

Gizli bahçeme kurdum hamağımı, hayallerimi onun üstünde uyurken.
Ben o gün sarhoş olmuştum işte, bütün terkedenleri siktir edip o gün bahçemde.
Ummalarla yaşarken huzurla baktım yüzüne.
Kalbiyle flörtleştim sabaha, o'ydu gün görmedik elleriyle iç içe.
Hani biraz daha geç kararsın istersin ya hava, hani biraz daha kalsın.
Vakit ulan biraz da bana dönsün saat, yanımda kalsın.

Neyi farkettim biliyor musun? dedi, gece güneşe yaklaşırken, niye dedim, niye farkettin? biliyordum eksikliğini hissetmiyorum dediği her ne varsa en derinine oturduğunu, saniyeler sonra hayır, hayır bilmiyorsun dedi, içime oturan şeylerin ne olduğunu farkettim, Dönüp aya içimden ışığını kapat demek isterken, birer kadeh daha herneye ve geleceğe kalkmıştı. Konuşmak değiştirir miydi saklı olanların yerini bilemiyorum ama susmak onları gizlerdi, unuttururdu dakikalarca. Hem hepimizin yaptığıda buydu ya unuttunuz mu?

Öncelikle büyük bir umma ile iç dökümü yaşıyorum, duyulmamış umması ile. Bu yaşantının büyüklüğü altında yalnız başına çabalamak yoruyor ve karşında biri varmış ve seni anlıyormuşcasına yazmak istiyorsun. Dışarıdan çer çöp gibi görünen herşeyini yakın hissettiğine yazmak istiyorsun ve bu engel olunmaz bir duygu. Bir günüm güllük gülistanlık bir günüm durdurulamaz yangınlar sarılı, anlaşılmak istiyor insan, her saniyesinde sevilmek. Haketmediği kadar zayıflıklarımı bilen sen! susmak yakışır, yakışanı yaptığın gibi...
Güzel rüyalar, güzel insanların mahsulüdür..
Güzell rü ya la ra..

Hayat ıslık çalarak geçiyordu önümden, kokuşmuş, acı çığlık seslerinden geçilmeyen iki yüzlü, vahşi..
Niye intihar edecekmişim; daha yaşayacağım onca hayal kırıklığı varken." Böyle mi demişti Emil Cioran.
Ancak kötü olabilecek kadar cesur olabilirsen, gerçekten iyi olabilirsin.
Sürekli arzuda dolaşan, her şeye aşkla bakan, küçük şeylerden büyük hazlar çıkaran, derdi olan, derdi olduğu için şiirler yazıp, resimler yapan biriydim.
Sanki uçurum çağına gelmişim, acıyı oyuna çevirerek yaşıyordum..
O sevgi gibi, hatta aşk gibi görünen şeylerin altında eşsiz hesapların yattığını gördükçe canım daha çok yanıyordu.

Buhransal yaşam kesitleri yerine ruhumu hakettiğiyle bırakıyorum öylece. Dolaşırken sır gibi gece de, kayboluşun sihirli oyunundan son perde. Avuç içlerim de ayışığından parçalar taşımalıyım herkese, hayata dair tek bildiğimiz mutlak son ve bu çabalar bilinmezliğe.. Herşey anlıktı, herşey eskisi gibi, gökyüzü kasvetli karanlık! yağmurlar açtı şemsiyesini üstümüze, öyle ya hep istediğimiz şeyleri yaşasak ruh mu olgunlaşır, flashbackliği kesiyorum tırnaklarımla bu kez..

Dün buralarda bembeyaz karlar vardı, bugün kuru ağaçlar ve kapkara asfalt, yarın şiddetli rüzgarlar olacak bi kaç ay sonra dallarında çiçekler, cemreler düşünce.
Cemre sırasıyla, kar taneleri birbirine dokunamadan, sabırla.
Bazı şeyler sabırla olur bazı şeyler yalanla dolanla. Herşeyin zamanı var der nineler dedeler her şey vaktinde zamanında güzel diye öğütler kulakları.
Kimi zamanlar gelir çınar gibi yiğitleri yerinden söker, kimi insanlar duran zamanın hesabını en yakınına sorar, biriktirdiği hınç ve kinle.
Herkesin haklı olduğu bir vakit var ki o en soğuk kıştan daha çok yakar içini.
Sokaklar dargeçit olur boğazına yapışır, çıplak elleriyle boğar nefes aldırmaz.

Ay tutulması aklını karıştırır insanların, gecelere kilit vuran kim? Şunları biliyorduk sadece: düz bir çizgi isterse kıvrılır, isterse kırılır ve gezgin yıldızlar aritmetik bilmeyen müphem çocuklardır öyle mi, tematiği saptırılmış koca bir illüzyon meramı kağıtla öpüşmesi mantıksız. Anlaşılmaz dizeler, her birini yazması zorken pare pare uzanıp giden yukarıdan aşağıya söylenen sorumsuzca, yüzlerce harften kutucuklar kuranlara. Umut edilmedikçe ne olunur da bu insanlığından bahisler? Tüm istekler adaletsizce ve biraz da buna değinmem lazım gelen, sonunda herşey mudillik içinde kaos olmalı kafalarda, kaos, ironi ve gözde seyyal..
Fuck all the rules except yours..

Sizin gördüğünüz bu küçük yaşıma görmediğiniz beş kayıp tırnakla yaşam taşırım inatla. Her tırnakta acı zannın sancım, lime lime kesildi canım soluk borumda düğüm olan umutlarımla. Her tırnakta space'de boşluktan bıraktım, beş kayıpla, leş yaşamla, kreş yolunda üşüyen ayaklarım boyumdan büyük çantam oyundan uzak üç taşımla pas! iki beden kaba pantolonla paçalarının kapattığı çıplaklığa tek tek savaş mı açılır, hass birer birer kayıp taksir süsü verilen kasten sinkafım sıkılmış kafanıza. Ben bu yolun başında kullandığım sekiz canımla az çok kursağımdan tükürüyorum hayallerime düğüm düğüm umutları. Dibi görünen her shotın içimi dolduran değersiz shitleri sherlock tadında seyri patlamış fısıltı kulaklarıma bel altı vurur, kurun sırtınızda ki kelebeği sonunda herşey kuklamsı gelicek, dün geçicek, bütün gelecek..

Şaraba bandığımız sahici ruhumuz, eros ve thedorakis tadında,
Egzotik evlat İstanbul, damağımızın sokaklarında maraz ve hayta..
Bak senem hayat bize nasıl fısıldıyorsa uy ve bana öyle gel,!
İstersen bi gerilla gibi öldür beni..
Ensemden başlayan sıcaklık, sesinle yıkanır da kurulanmak istemez keza sesin de yıkamaz ama..
Kirpiklerinden sisli İstanbul manzarası taşıran kadın!