Kadir Albayrak Şiirleri - Şair Kadir Alb ...

Bir isim aradım, bir tarif “aşka”
Leyla başka söyler, sahra bir başka
Masala gizlenen “aslı” bambaşka
Bu aşkın bilinen adresi yok mu?

Kimisi çıkarır göğün katına

Kime soracaksın aşkı? ? Neden soracaksın ki? Bilenin bildiği hissettiği kadardır ancak! ..
Herkes anlatır, bir yığın cümle sarf eder, anlattığı idrak edebildiği kadardır
Sorma aşkı…. Öğrenmeye çalışma…. Okulu yok bunun ve tedrisatı da
Yaşa; eğer“YÜREĞİN YETİYORSA”
Çıkar onu masalların içinden, Leyla ile Mecnun’un tekelinde değildir aşk! ..
Kulak verme aşkı “masalların içine hapsedenlere”

Sana inanmak mı? İstedim ama
Bende sorun yokta gönlüm muzdarip
Sevmekten kastı ne? Bilmedim ama
Bunu senden duymak, duymak çok garip

Bir yanım 'he' dese bir yanım karşı

Sensizliğe gömdüm seni
Gayrı geri dönme gülüm
Sensizlikte buldum seni
Geri dönüp ölme gülüm

Sensizliktir ülkem benim

Geceler sabahla boğuşur iken
Dağların ardına kan düştü mehmet
O bayrak naz ile uçuşur iken
Toprağa bir har, can düştü mehmet

Anadolu hüzün analar da yas

Geceler sensiz de yaşanır ama
Anılar yakamı bırakmıyor ki
Sana 'seviyorum' denilmez ama
Ah gönül sözümü dinlemiyor ki

Hasretle bunca yıl beklenmezdi ya

Yoklarsa ecel bir gün “bu adam sağ mı” diye
Üç gün ağla başım da “terk eden bendim” diye

Islansın göz yaşınla üstümde ki çiçekler
Sevgimi istemişti vermedim diye diye

Paylaşın, paylaşın beyler, oy bizden
Biz eşeğiz, eşek, vurun semeri
Vazgeçer misiniz böyle kerizden
Tutun belimiz de sıkın kemeri

Ben mi kimim? Amca, yeğen, bey, dayı

Sorarlar başımız niye dik durur
Hak yoluna boyun eğenlerdeniz
Bilinmez! ..Maziden ne sorar durur
Bir ömrü bir aşka verenlerdeniz

Geceyi gündüzü harman eyleyip

Yorgun olmak değildi korktuğum, “Yılgınlık” devrildi üstüme.. “ Kasım rüzgarları eserken kasırgaya dönüştü kini..
Kan yürür sanırdım damarlarımda, oysa taşıdığım öfke sandal olmuş dalgaların arasında, batmaya yakın
Hüznün mısraları perde perde çekilirken gönlümün uzak ufuklarına, gecenin gaddarlığıyla tanışmış ömrüm
Kalanları düşlerken, gidenlerin insafsızlığında can vermiş, yaşadığını sandığım ne varsa
Vuslat sarhoşluğu yaşanırken terk etmiş namluyu firak denen öldürücü kurşun
“Kadir’di” adım, sadece “Kadir”