Kadir Albayrak Şiirleri - Şair Kadir Alb ...

Sokakları dolaştım yağmur gibi sessizce
Hiç bir şey değişmemiş sanki yirmi yıl önce

Hani ilaçtı zaman diyordun ki tek çare
Bu gönlüm bu sokaklar hala yirmi yıl önce

Bir gazete köşesinde, televizyon ya da radyo programında, romanda, şiirde, resimde, sohbette, muhabbette, hülasa hayatın her alanında “mutluluk reçetesi(!) ” vermeye çalışan yığınla aymaz, gafil ve gaflete düşmüş insan tanıdım.

Bunlar; sevinçle ya da haz’la hatta bazen tatmin duygusu veya rıza’yla “mutluluğu” birbirine karıştırdılar hep.
Sandılar ki mutluluk “gastrit” türü bir hastalık! .. Ve yine sandılar ki bunun reçetesine uygun (Her kim yazıyorsa artık!) ilaç kullanılırsa sorun hallolur! ..

Bunları anlatanların içinde “dallamalar da” var “mutluluk” lafzını tercüme edemeyecek kadar yaşı küçük olanlar da! ..

Beni tanıyor musun sahi,
Ya da beni ne kadar tanırsın ki sen
Hangi karanlık geceyi paylaştın benimle söyler misin
Hangi acılarımla harman oldun
Kaç damla gözyaşımı sildin ellerinle
Başını yasladın mı göğsüme benim,

Kalem kırıldı gülüm,
Silginin gözü aydın
Bana sensizdi ölüm,
Sana bensiz 'Günaydın! '

Ceketimi şuraya asıver kahya
Tam kapı girişin de görünüversin
Düşerse vefasızın yolu buraya
Ceketi burda ama “kendi yok” dersin

Gözleri hüzünlüdür “yelken indirme”

İşçisi de memuru da ek işte
Karnı doymaz, susuz kalmış deresi
Fırak giyip birileri mecliste
Hain, aymaz, la burası neresi

Köpekleri ortalıkta, taşlatmaz

Belki boş yere sevdim belki 'suçlu' değilsin
Ne desen fark etmiyor yine yüreğimdesin
Seni unutmak çok zor buna itirazım yok
Ama sen affetmek! ... 'İnan hakkım bile yok! ..'

Söylemeyebilirdim
Gizleyebilirdim derinliklerde
Kül altında yanabilirdim
Kıpkızıl korlar gibi
………
Söylemeli miydim

Caddeler başıboş yağmursa oluk oluk
Her damlada bir kasvet bir intizar bir soluk

Dallar karmakarışık yapraklar yerde, cansız
Müjdelenen bahardı hazan geldi zamansız

Sen;
Gönlümde ki mabedin mihenk taşı,
Tıpkı güneşin her akşam ışıklarını valizine toplayıp sesiz sedasız gidişi gibi,
Hayatımdan kaçan vefasız insan! .....
Yüreğin de bir türlü yer bulamadığım ketum sevgili
Aklınla gönlünün arasın da beşik gibi sallandığım,