Jale Erdoğmuş Şiirleri - Şair Jale Erdoğmuş

O gün anladım,
birinin gözlerine fazla baktığında
kalbinin yerini değiştiriyorsun.

Sana bakarken zamanı unuttum,
ama sen bir an bile fark etmedin.

Bazen bir tatlı uyku bastırır insanı,
öyle bir ağırlık çöker ki göz kapaklarına,
sanki ruhun da bir anlığına dinlenmek ister bu karmaşadan.
Yorgunluk bedende değil, içtedir;
düşüncelerin yorulmuş, duyguların sesini kısmıştır.
O an insan ister ki,

Yüreğimde kor ateş, adını söyler yanarım,
Sensiz geçen her gece, bin kere ölür, kanarım.
Ah ellerin uzanmaz, gözlerin düşmez gözüme,
Özlemin ağır taş gibi bastı benim özüme.

Gelmedin, yollar suskun, kuşlar bile göç eyledi,

Kafam neden karışık, oturtamıyorum hiç bir şeyi yerine.
Bir kaos var, sanki her düşünce kendi yolunu çizmek istiyor ve ben sadece seyirciyim.

Ben neden böyleyim?

İçsel sorgularım başladı yine, sessiz bir fırtına gibi içimde.

Sen beni aldattın ya hani,
Sanki benim ruhum kirlendi,

Yalanlarına kandım ya hani,
Sanki benim zihnim kirlendi

Kapat gözlerini…
Yüreğimin derinliklerine basamak basamak in.
Her basamakta sen varsın:
Birinde neşeyle parlayan,
Birinde kırgın, hüzne dokunan;
Birinde aşkla çoğalan,

Sanki yüreğimde,
son bir kişilik bile yer kalmamış.
Tahammülüm eriyor gün gün,
yaşamla aramdaki ip inceliyor,
"sosyalleşmek"… kelimesi bile yorgun artık.

Hergün yemi bir rüyanın içindeymişim gibi açıyorum gözlerimi sabaha,
Dünden kalma bir durgunlukla
Yoğunlaşmış duygularımın seyreltilmiş haliyle
Gözlerimi açıyorum belirsizliğe
Her gün aynı kaygıyla nefes alıyorum gelmeyecek ve benimde gidemeyecek olduğuma,
Düşünüyorum sorguluyorum bulamıyorum bir çözümünü

Ne zaman bunalsam hep semaya bakarım, huzur onda arar, sukunetin içinde yüreğimdeki aşkı bulurum. Öyle süslü laflara gerek yok, kendisi başlı başına zaten bir sanat eseri. Ressamı belli, şairi belli kısacası yaratıcısı belli.. Kusursuz bir güzellik duruyordu karşımda. Uçsuz bucaksız yaratılmış, derinlikleri olan bir kainatın parçasıydık. Olağanüstüydü herşey. Renkler, biçimler ve ahenk içinde sıralanışı..
Her birinin ayrı görevleri vardı.
Bu sanat eserinin karşısında çıldırmamak elde değildi.. Muhteşemdi. Akıl almaz bir şekilde bakmayı bilenler, büyülenmiş bir edayla hipnoz olmuş gibi dolaşıyordu etrafta. Yeniden aşık olurcasına kalbini yeniliyordu benim gibi. Bu gece de aşık oldum ben. Sanki ilkkez görüyormuşum gibi. Dilim lal olmuştu, derin bir iç çekiş duydu kulaklarım, ciğerlerim bayram etti mis gibi havanın içeri girmesiyle..
Huzur kokuyordu, sukünet içinde geceyi dinlediğim, renklerine aşık olduğum gökyüzü..

Seni düşündükçe,
hiçbir şeyin yerinde durmadığını fark ediyorum.
Ne kelimeler,
ne ben.

Söylemek istiyorum,