Bugün yine hüzünlü yüreğim ağrıyor,
Kalbimdeki parçalanmış anılar sızlıyor,
Beklediğim umut dolu günler sabrımı zorluyor,
Boğulacak gibi oluyorum gözlerim doluyor..
İsyan değildi bu sadece keşkelerin dili,
Kalbimde yer eden sessiz fırtına seninle başlar.
Anlamını bilmediğim duygular, yalnızca sana dokunur.
Sana baktığım her an, dünya biraz durur, zaman anlamını yitirir.
Içimde büyüyen özlem, sessiz bir yanış gibi seni çağırır.
Mantığım ne derse desin, kalbim her daim sana aittir.
Kasım ayının dili olsa keşke…
Her anımı anlatırdı ona dair.
Onu ilk gördüğüm gün, yirmi bir Kasım’dı.
Uzak yoldan gelmişti, yorgundu…
Elimi tuttu ve dedi ki:
Keşke düşündüklerimi fark edebilseydin,
sözcüklere dökemediğim duyguları görebilseydin.
Sessizliklerim de bir şey anlatır,
her duruşum, her bakışım bir hikâye taşır.
Sen gittin,
Ve sokaklar sustu adımlarında.
Gözlerimde bir kırık şarkı kaldı,
Her köşe başı, özlemle dolu bir boşluk.
O testi çoktan çatladı,
Bardağı taşıran son damla olsa ne olmasa ne?
Ben anladım anlayacağımı,
Gelsende olmaz artık bizden,
Olsan ne olmasan ne?
Kirpiklerinde bir çiğ tanesi olmak istiyorum …
Kirpiklerine sessizce düşmek, usulca orda kalmak, bakışlarına tutunmak istiyorum sevgilim..
Kara gözlerinin hüzünle parlayan kıyısında, dalgın bakışlarını,
bir anlığına bile olsa, varlığını hissedebilmek için nelerimi vermezdim.
Nisan yağmuru gibi olsam, taze ve şifalı.
Sevgilim,
Seni ilk gördüğüm an'dan beri,
yüreğim heyecanla çarpıyor.
Bir korku sardı benliğimi..
Seni tanımaktan değil
seni kaybetmekten korkuyorum.
Bir sessizlik var adında,
kalbimin en yorgun yerinde bekleyen.
Ne kadar unutsam da,
bir iz kalıyor — suyun taşta bıraktığı gibi,
Sessizim bu aralar, sessizim derken sesimin gitmesi yâ da İçime kaçması değil.
Ruhum da lâl olmuş gibi.
Sanki kalbime küsmüş..
Zihnim bile suskun bu aralar, yüreğime isyan bile etmiyor.
Boynu bükük, hüzünlü ve çaresizce dalıyor gökyüzüne..
Yaratanına havale etmiş, yapılan haksızlıkları ve adaletsizlikleri..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!