İsmet Ülker Şiirleri - Şair İsmet Ülker

Söyle felek; benimle zorun ne?
Bir gün olsun, gülmedin şu yüzüme.
Düşünmekten, uyku girmez gözüme.
Düşmanlarımı güldürür, beni ağlatırsın.

Kahpe felek, benimle derdin ne?

Dün gece sokağından geçtim…
Evinin ışıkları yanıyordu…
Sensiz çaresiz yine içtim…
Kabuk bağlayan yaram kanıyordu…

Gökyüzünde milyonlarca yıldız;

Bana ayrılmalıyız derken telefonda...
Beynimden vurulmuşa döndüm o anda...
Seninle konuştuğumuz zaman zarfında…
Öldüm, öldüm dirildim be Funda..!!!

Buğulandı gözlerim ağlayamadım...

Bugece; ilk buluştuğumuz sahile gittim...
Uzandım kumsala; uzun, uzun gökyüzünü seyrettim...
Sonra sahil boyu yürüdüm biraz, senden bir iz aradım...
Anılar canlandı gözümde; efkarlandım bir cigara sardım...

Biliyorum çare değil sensizliğime; fakat yinede bir teselli işte;

Gelip kapımda yatsan
Gece gündüz yalvarsan
Pişman olup ağlasan
Geçti bor'un pazarı
Sür eşeği niğdeye

Mecnun Leyla için çöllere düştüyse,
Ferhat şirin için dağları deldiyse,
Kerem aslı'nın aşkıyla yandıysa,
Ben de senin için delirmedim mi?

Şimdi onların aşkı birer efsane

Gözlerini görmezsem; güneşim doğmaz...
Yüzünü dönmezsen; sabahım olmaz...
Seninle el ele gezip, tozmasam...
İnan ki; aşkın bir anlamı kalmaz...

Gel, gözünü seveyim...

Ne günler yaşandı tükendi sensiz...
Ne geceler geçti aşksız sevgisiz...
Yine dilimde bir ayrılık şarkısı...
Gözlerim yolda, içimde ümit kırıntısı...

Sensizliğe mahküm edip gittin beni...

Bende; sevdim sevildim bir zamanlar…
Ar damarı çatlamamıştı henüz; toprağın...

İçten, içe yaşanırdı; eskiden sevdalar…
Duygular; dillendirilmezdi; kalp, olsa da; darmadağın...

Benim sana git dememi beklemeden,
Derdime dert eklemeden git...
Ardından bakarsam namerdim,
Benim bana yeter derdim git.