Bana benliğimi öğreten sensin
Uzat ellerini öpeyim hocam
Bana kimliğimi öğreten sensin
Uzat ellerini öpeyim hocam
Senin sayende dir tahsil terbiye
Küstürdü gönlümü,kırdı kalbimi
Senede dört bayram olsa barışmam
Hiçe saydı kıymetimi kadrimi
Özürdilemeye gelse barışmam
Daha bu günleri umarım arar
Islak dudağını kondur çeneme
Kirpiklerin benzer top top çimene
Yaklaş da başını yasla sineme
Akarsa göz yaşın boşa akmasın
Hayalin tükendi geleceğin yok
Hayatımı sokamadım biçime
Gözyaşımla gölet yaptım içime
Yüreğimin derdi vurdu saçıma
Karbeyaza döndü siyah saçlarım
Fırtına esmiyor deli gönlümde
Seni düşündüm daldım bu gece
Rüyamda da olsa görürüm diye
Yıldızlardan feyiz aldım bu gece
Belki cemaline eririm diye
Bulutlara baktım saklamamışlar
Sevmek günah olsa idi
Tanrı kalbi yaratmazdı
Gönlüme his doğmasaydı
Seni bana aratmazdı
Sevgi insan yüreğinde
Şu kız yine giymiş sarı fistanı
İnciyle boncukla süslü heryenı
Değil Hunu yu da ta Elbistanı
Gezsen menendini bula bilinmi
Kemana benziyor simsiyah kaşı
Ağrısız koymadım dertli başımı
Çok perişan ettim can yoldaşımı
Ölünce kim diker mezar taşımı
Evlat utanırda diker mi bilmem
Yer yüzünde yokki hiç malım mülküm
Yüreğimde yara var açamıyorum
Efkâr bassa bile içemiyorum
Ne etsen yâr senden geçemiyorum
Sen avcımısın yâr sana vuruldum
Sade yüreğim mi,beynimde harap
Aşkın ile yanıp tüten sinemi
Birsöz yaraladı deldi bir tanem
Gözyaşım derdimin oldu merhemi
Her damlası sanki seldi bir tanem
Damla çiçek açtı,yaram otlandı
küstürse de gönlünü kırsa da kalbini
barış barış barış
hiçe saysa da kıymetini
altın yere düşse ne olur ki
ne olursa olsun kahretme
Mevlana demiş yüz kere tövbe etsen de
özüne dön kendini maffetme
barış barış barış
yarışacaksan barışmakta yarış
o etmiş ...
küstürse de gönlünü kırsa da kalbini
barış barış barış
hiçe saysa da kıymetini
altın yere düşse ne olur ki
ne olursa olsun kahretme
Mevlana demiş yüz kere tövbe etsen de
özüne dön kendini maffetme
barış barış barış
yarışacaksan barışmakta yarış
o etmiş ...