Düşüncem fayda etmedi
Ama ümidim bitmedi
Gönlüme gücüm yetmedi
Şikayetim yaradana
Hergün azap,hergün çile
Gün geçti unuttu sanma
Kolay kolay unutamam
Kaprislerime aldanma
İstesemde unutamam
Görmesem de kalbimdesin
İt yalasa doyar idi ümüğümü
Derisiyle bütünleşen kemiğimi
Burnum dan dudağıma akan sümüğümü
Koluma çaldığım günü unutmam
Su sıyırırdım yukarıdan aşağı
Bu hayat ta yürümedim süründüm
Çileleri kaftan yaptım büründüm
Gözyaşımla yıkanarak arındım
Ben çileye,çile bana doymadı
Tutunduğum dallar çürükmüş meğer
Bir daha arkama dönüp de bakmam
Senin defterini kapattım gitti
Değmeyen sevdayı içime atmam
Yüreğimden söküp,koparttım gitti
Anılar benimle gitmesin diye
Gözden uzak diye unuttu sanma
Gönlümde yerini unuturmuyum
Sen benim adımı istersen anma
Ölsem de ben seni unuturmuyum
Gözümde canlanır her an anılar
Gönlüm viran ben bitaptım
Yine bir dilbere taptım
Yüreğimden köprü yaptım
Kırık yüreğin üstüne
Uzunca yıllar bekledim
Kapattın gönül gözünü
Artık unuttun yüzümü
Saçlarımın beyazını
Görmeyeli yıllar oldu
Sanki bahar mevsiminde
Bakma bana yeşil gözlüm
Kulağıma bir şey söyle
Akma bana yeşil gözlüm
Başka bakacak yok gibi
Kara toprak alınca elimden ender kadını
Unuttum gitti mutluluğun adını
Kendince olsada şu dünyanın tadını
Sen aldın kurtuldun birtanem ya ben!
Buradan oraya da götürme ha kaygıyı
küstürse de gönlünü kırsa da kalbini
barış barış barış
hiçe saysa da kıymetini
altın yere düşse ne olur ki
ne olursa olsun kahretme
Mevlana demiş yüz kere tövbe etsen de
özüne dön kendini maffetme
barış barış barış
yarışacaksan barışmakta yarış
o etmiş ...
küstürse de gönlünü kırsa da kalbini
barış barış barış
hiçe saysa da kıymetini
altın yere düşse ne olur ki
ne olursa olsun kahretme
Mevlana demiş yüz kere tövbe etsen de
özüne dön kendini maffetme
barış barış barış
yarışacaksan barışmakta yarış
o etmiş ...