YALNIZIM YALNIZ
Ağladım gözümü kimse silmedi
Söyledim derdimi tabip bilmedi
Kalemimden başka dostum kalmadı
Koskoca dünyada yalnızım yalnız
Gün geçmez kederim oluyor kat kat
Gecelerim kabus,günlerim berbat
Sensiz çekilmiyor böyle bir hayat
Ya sen beni afet,yada ben seni
Mahrum bıraktınya al yanağından
Yakma ışıkları karanlık olsun
Birduble daha ver burda son bulsun
Bir parça peynirle maydanoz gelsin
Kaldıramam artık yaşlandım çünkü
Efkarlı bir şarkı asla istemem
Olmadın gönlüme dermen
Ezip geçtiğini görmen
Gonca olsan koku vermen
Bu yaz biter güze doğru
Yanağıyın solar alı
Vicdana gel ey sevgilim
Kırdığın taş değil yürek
Yine ki kaddar değilim
Yumşatmaya yetmez yürek
İnsanda asıl olan; sevgi saygı, hoşgörü
Varken neden diyelim boş yere ölününkörü
Karıncayı bile incitmeden sevdana doru yürü
Yürü ki Hallaç-ı Mansur gibi sen de Hakk’a
yürüyesin
Gönlümün peşinden gittim
Ondanda bıktım ağladım
Kaderime isyan ettin
Boynumu büktüm ağladım
Medet bekler gözyaşımdan
Gönlümün peşinden gittim
Ondanda bıktım ağladım
Kaderime isyan ettin
Boynumu büktüm ağladım
Medet bekler gözyaşımdan
Yaksın yüreğin yangını
Söyleme kimse bilmesin
Gülen gözlerin rengini
Ağlama kimse bilmesin
Bazen sitem ettim sana darıldım
Bazen haketmedin ama kıırıldım
Bazende boynuna dönüp sarıldım
Sen benim tavrıma aldırma gönül
Uslanmazsın diye çok eleştirdim
küstürse de gönlünü kırsa da kalbini
barış barış barış
hiçe saysa da kıymetini
altın yere düşse ne olur ki
ne olursa olsun kahretme
Mevlana demiş yüz kere tövbe etsen de
özüne dön kendini maffetme
barış barış barış
yarışacaksan barışmakta yarış
o etmiş ...
küstürse de gönlünü kırsa da kalbini
barış barış barış
hiçe saysa da kıymetini
altın yere düşse ne olur ki
ne olursa olsun kahretme
Mevlana demiş yüz kere tövbe etsen de
özüne dön kendini maffetme
barış barış barış
yarışacaksan barışmakta yarış
o etmiş ...