Yüreğim mi? param parça al aha
Halimi sorarsan kötü vallaha
Nasıl çıkacaksın Huzurullaha
Beni haksız yere kırdıktan sonra
Gündüz gitti gecemi de yiyorsun
Kurudu pınarı,akmıyor yaşım
Gece gündüz içer oldum ayyaşım
Ne cananım kaldı nede yoldaşım
Terk eyledi beni tüm sevdiklerim
Saçımda birtane siyah kalmadı
Nazlı yar surat asalı
Kaderim küstü küseli
Sıcak saçda yağ misali
Eriyerek tükendim ben
Gittim gönlümün izinden
Gün olup gelecek bu aşkın sonu
Yaşadığın güzel şeyleri unut
Acısız bitiren varmıdır bunu
O mazide kalan günleri unut
Doyasıya aşkı yaşayamadık
Acılara bürünmüşüm
Dertlerimle sürünmüşüm
Ben ta doğarken ölmüşüm
Senmi hayat vereceksin
Derdim görünmez dışından
Hayalimden siliniyor endamın
Mürekkebi tükendi mi kalemin
Ne mektubun gelir nede selamın
Sen mi yazman, yoksa postamı gelmez
Gündüzler geçmiyor,geceler kâbus
Divane gönlümün bitmez aşkıyken
Seni unutmamı bekleme benden
Ellerin koynunda,gözün yaşlıyken
Seni unutmamı bekleme benden
Azda olsa özlemini duymadan
Dudağından yudum yudum
Öptüm dizinde uyudum
Bu dünyada tek umudum
Senle bir ömür geçirmek
Gözüm yok sarayda handa
Sürüne sürüne sana gelirdim
Yolumu gösteren yolum olsaydın
Aşkın ateşiyle yanar erirdim
Halimden anlayan yarim olsaydın
Sen prenses isen bende bir kulum
Seni arzularken kırdın kalbimi
Senden Yaradan a şikayetim var
Sıktın ümüğümü,büktün dilimi
Ondan Yaradan a şikayetim var
Bir damlaya muhtaç ettin vahada
küstürse de gönlünü kırsa da kalbini
barış barış barış
hiçe saysa da kıymetini
altın yere düşse ne olur ki
ne olursa olsun kahretme
Mevlana demiş yüz kere tövbe etsen de
özüne dön kendini maffetme
barış barış barış
yarışacaksan barışmakta yarış
o etmiş ...
küstürse de gönlünü kırsa da kalbini
barış barış barış
hiçe saysa da kıymetini
altın yere düşse ne olur ki
ne olursa olsun kahretme
Mevlana demiş yüz kere tövbe etsen de
özüne dön kendini maffetme
barış barış barış
yarışacaksan barışmakta yarış
o etmiş ...