Bir yar hasretiyle kavrulsa sinem
Kor olup yansamda yine inlemem
Ayrılıp da tekrar severmiydim ben
Uslanmaz gönlümün gözü kör olsun
Burnun havalarda öyle gidensin
Özlemle çıktığım,hayat yolunda
Gönül peteklerim,çileyle doldu
Sevgimi astığım,gönül dalında
Açmadan yaprağım dalında soldu
Çiçek diye kokladığım dikenler
HİÇ BİRİSİ
Nice yeşil,siyah gözlere baktım
Hiçbirisi senin gibi bakmıyor
Lale,sümbül,nevruz çok güller diktim
Hiç birisi senin gibi kokmuyor
Bir kemik et ile, içi boşudum
Beyhude şeylerle biranda doldum
Artık hayal bile edemez oldum
İçine edeyim böyle kaderin
Bir zaman volkandı,yanan kordu ya
Gidersen gidişin vedasız olsun
Beklide dönersin geri kim bilir
Yüreğine sevgi,merhamet dolsun
Adımı anarsın belki kim bilir
Böyle çatık kaşlar uymaz endama
Önüm görünmüyor akan yaşlardan
Kerbela ya dönen çöle kırgınım
Vefa bekliyorum uçan kuşlardan
Ilık ılık esen yele kırgınım
Dünyanın nizamı hep böyle döner
Kahreden beni darılman
Mest eder yakın görünmen
Kimse görmeden sarılman
Yetmiyor ki petek gözlüm
Hasretinle delirsem de
Kar1ş1lmaz şu feleğin işine
Tak1l1rs1n kaderiyin peşine
Ben ölünce mezar1m1n baş1na
Bir taş dik de belki gören hat1rlar
Burnun havalarda görmen önünü
Ne yağmur der nede ayaz
Dudak yarık benzim beyaz
Akılsız başa itiraz
Etmez gider ayaklarım
Olmuş beynimin esiri
Vurulmuştum işven ile endama
Yüreğime kazıp gittin bir yama
Bir zamanlar bende sevmiştim ama
Geçti o günlerim mazide kaldı
Geleceği gözlerine sorardım
küstürse de gönlünü kırsa da kalbini
barış barış barış
hiçe saysa da kıymetini
altın yere düşse ne olur ki
ne olursa olsun kahretme
Mevlana demiş yüz kere tövbe etsen de
özüne dön kendini maffetme
barış barış barış
yarışacaksan barışmakta yarış
o etmiş ...
küstürse de gönlünü kırsa da kalbini
barış barış barış
hiçe saysa da kıymetini
altın yere düşse ne olur ki
ne olursa olsun kahretme
Mevlana demiş yüz kere tövbe etsen de
özüne dön kendini maffetme
barış barış barış
yarışacaksan barışmakta yarış
o etmiş ...