İ.Hakkı Gülbahar 1955 yılında K.Maraş'ın Afşin ilçesinin Arıtaş(Hunu) kasabasında doğdu.İlk ve orta okulu Arıtaş da liseyi K.Maraşta bitirdi.Ankara Tic.ve Tur.Yük.Öğ.Ok.Bitirdikten sonra İş ve İşçi Bulma Kurumun da,Bağ-Kur Genel Müdürlüğünde görev yaptı.Daha sonra T.Zirai Donatım Kurumunda önce APK sonrada Ticaret Daire Başkanlığı yaptı,Kurumun özelleşmesi sonucu Çaylışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına Araştırmacı olarak atandı aynı bakanlıktan emekli oldu.
Yayınlanmış 'KANDAMLAR YÜREĞİME' bir şiir kitabı vardır.
Masandaki resme son defa bakıp
Birde karşısında sigara yakıp
Veda niyetiyle bir gül bırakıp
Burdan gidiyorum arama beni
Burnum kaldırımda, elim cebimde
Çatlamış dudağım seni heceler
Dilim dolaşıyor ondan bocalar
Hasretle uykusuz geçti geceler
Bu gece bende kal özledim seni
Teniyin rengini unuttum gitti
Şikayet eyledim seni tanrıya
Kendi af eylesin ben etmiyorum
O mutlu günümüz nerde haniya
Kendi af eylesin ben etmiyorum
O gülen gözlerin sözün yalanmış
Uykusuz gecelerin
Gözlerini bana sor
Bitmeyen acıların
İzlerini bana sor
Uzayan yalnızlığı
Han ile sarayın olmuş bana ne
Benim gönlüm viran olduktan sonra
Mecnun olup dağa düşmek bahane
Muradım mahşere kaldıktan sonra
Doğarken çileler doğdu benimle
Şikayet eyledim tanrıya seni
Sen tanrıça oldun kul ettin beni
Senmi yarattınki sıkan bu canı
Eğer rahatlarsan alsenin olsun
Kerem gibi otuziki dişi çektirdim
ANAM
Soldumola pembe yüzün
Karardı mı yeşil gözün
Solumdaki ince sızın
Sen gideli gitmez anam
Sensiz hazan oldu yemyeşil bağlar
Yoksa yolmu vermez dumanlı dağlar
Gözlerim buğulu yüreğim ağlar
Uzatma arayı dön gel sevgilim
Günler uzadıkça,ömrüm kısaldı
Ne perdeyi açtın,ne el salladın
Nede göz kırparak selem yolladın
Görmedim kırıldı kolum kanardım
Ne olur sevgilim merakta koyma
Göz ucuyla olsun sağ salim görsem
Cefanın adını sevgi koydular
İçine at dedim,dışa vurdular
Yüreğime inat beyazladılar
Saçlarıma bakıp üzülüyorum
Artık yaşlandı ya belimde eğri
küstürse de gönlünü kırsa da kalbini
barış barış barış
hiçe saysa da kıymetini
altın yere düşse ne olur ki
ne olursa olsun kahretme
Mevlana demiş yüz kere tövbe etsen de
özüne dön kendini maffetme
barış barış barış
yarışacaksan barışmakta yarış
o etmiş ...
küstürse de gönlünü kırsa da kalbini
barış barış barış
hiçe saysa da kıymetini
altın yere düşse ne olur ki
ne olursa olsun kahretme
Mevlana demiş yüz kere tövbe etsen de
özüne dön kendini maffetme
barış barış barış
yarışacaksan barışmakta yarış
o etmiş ...