İsmail Hakkı Gülbahar Şiirleri - Şair İs ...

Tanrı aldı seni yüce katına
Sensiz benim yüzüm gülmüyor ana
Evde sözüm geçmez oldu hatuna
Evlat sevgi,saygı bilmiyor ana

Para/pul,şan/şöhret tutmaz yerini

Yıllarca güllerin goncasını seç
Bir gece ansızın ondan da vazgeç
Gül diye dikenler koklanır mı hiç
Ama şu gönlümü Allah kahretsin

Nasıl koklaşırdık,kumrular gibi

Yeşil yaprak dönüşünce gazele
Arkasından güz görünür sevgilim
Muhabbete hasretlikler girerse
Arkasından naz görünür sevgilim

Yirmiye değmemiş yaşın altında

Teselli arama meyhanelerde
Kadehlerde çare bulamazsınki
Mutluluk ne gezer çile hanede
Dertlerine çare bulamazsınki

Bir anlık uyuşur,tozpembe görün

Nice ümitlerle avuttun beni
Bahane ürettin,hep yeni yeni
Yinede bağrıma basardım seni
Pürçeği ağarmış karı olsaydın

Çıkardın mı,hayalinden düşünden

Aldırmadan sırtında ki terine
Gelip bağdaş kurdu yer minderine
Gözleri bir anda daldı derine
Şey dedi garibim çekti içini

Birden elleriyle dizine vurdu

Ne yardan geçersin,ne deli ser’den
Mutluluğa dönüş var mı ilerden
Sevdanın uğruna doğduğu yerden
Ayrılmak ne imiş, ayrılana sor

Gönül sevdalanmaz,beyin zoruyla

BİR HAL OLDU DELİ GÖNLÜME

Yine bir hal oldu deli gönlüme
Şu yüce dağları aşmak istiyor
Ne engel çıkarsa çıksın önüne
Nazlı yâre doğru koşmak istiyor

İnancın var ise yüce Allah a
Ellerini kaldır,dön Beytullah a
Gel yemin edelim Kelamullah a
Bu kalplere kimse girmesin diye

Kırgınlığı bırak su serp gönlüme

BİZİM ORADA 2

Em de denir dermen ise yaraya
Ala-bula denir zaten ala ya
Sürülmemiş bâkir duran tarlaya
Bor da deniliyor bizim orada