Gönlüm güler baharın açan gülünden
Hüzün duyar genç ihtiyar ölümden
Konuşur hep akıllıy nan deliy nen
Dünyanın en delisi divane gönlüm
Bahar diye doğaya taban yağladım
Bir çadır sevgisi vardır huyumda
Bilmem Yörüklük mü vardır soyumda
Yörük çadırın da bir yar koynunda
Şöyle kendimden geçip yatmak isterim
Torosların yamaçları vadiye bakar
Soğuk zemheri gününde hüzün gelir gönlüme
Eski hatıralarım bir bir dizilir göz önüme
Erebilirsem şu bahara ömür katar ömrüme
Yazınla da kışınla da bir başkasın Türkiye’m
Yaşadığımız bu coğrafya iki kıta arası
Ayva çiçek açmış yaza işaret
Bülbülün ötüşü güle ibadet
Bülbül güle konmaz ise ihanet
Ötme garip bülbül şen değil gönül
Her kuşun bir ayrı ötüşü vardır
Bir yaz gecesi sokaklarda geziyorum
Havanın serinliği üşütüyor sanki
Sırtımda siyah bir palto
Issız mahallenin sokaklarında
Aşağı yukarı volta arıyorum
Her yer karanlık
Yuvaya değecek bir hanımın eli
Hanım evin temeli hem de direği
Eline yakıştırır küçücük iğneyi
Yemeğimize tuz koyar bizim hanımlar
Hem doğurur hem besler üstüne titrer
Toros dağlarına sersem postumu
Orda bulsam yarenimi dostumu
Okusam her gün kerem ile aslımı
Ömrüme ömür katar toros dağları
Çıksam yücesine seyran eylesem
Aşk üç harfin gizemindedir
Âşık oldum.
Şakam yoktur.
Koluma gir gidelim.
Aşk üç başlıkta gizlidir.
Yiyecek arıyorlar doğada kuşlar
Bu yıl çok uzadı bol karlı kışlar
Yazın bereketleri kar ile başlar
Kışın güzelliği yağan kar ile olur
Evin güzelliği seven yar ile olur
Yeşil yaprak arsından çıkar
Mor yapraklı çiçekler açar
Nazlıdır eğilir boyun büker
Çiçeklerin güzeli mor Menevşem
Baharın gelişinin müjdecisi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!