Konaktan aşk gemisiyle indik denize
Kordonda konuşuyoruz bakın yüz yüze
Konak karşıyakayla bakar göz göze
Senin aşkını kalbime ördüm sindirdim
Yıllar var kalbimden çıkmaz İzmirlim
Belhden fışkıran bir ilim deryası
Şevk ile Konya mıza doğru akıyor
Tüm dünya insanının sevgilisi
Ne mutlu Konya mızda yatıyor
Mevlana’m Sultan’ül ulama
Sığmıyor o yazmakla kağıda
Yaşadığı bin ikiyüzlü yıllarda
İnsanlığa hep ışıklar saçıyor
Aydınlatmış daim güneş gibi
Yol göstermiş tüm deyişleri
Dünyaca ünlüdür mesnevi
Her beyitinde bir gül açıyor
Dillerden hiç düşmez Mevlana
Gel diye çağırıyor insanlığa
Umutsuz yoldan sapanlara
Mevlana Yeni yeni yollar açıyor
Dünya hayatından kopanlara
Bin kere tövbesini bozanlara
Artık ümidi tükenmiş olanlara
Aşk eri bir Işık olup doğuyor
Konya mız da yaşamış göçmüş
Zannetmeyin dünyadan gitmiş
Binlerce güzel esere imza atmış
İnsanlar onu okudukça coşuyor
Bu şehri Konya ya büyük şanssın
Allah yolunda sevgisin aşksın
Umutsuzları asla yıldırmazsın
Dikenlikten bir tomurcuk açıyor
Ümidi kırılan umut arar yolunda
Çok ağır yükleri vardır dalında
Sözünün lezzeti vardır arı balında
Balları insanlığa şifa olarak sunuyor
Devasın Mevlana’m işleri müşkil’e
Dertlenirsin insanların derdiyle
Dertli garip ozan İsmail Detseli’ye
Feyzinden her daim ilham akıyor
İsmail Detseli
17 Aralık 2011 Konya
Ömrü Ağacımın
--------------------
Yaprakları sarardı düştü
Benim ömrü ağacımın
Dünya da tebdili şaştı
Güzel yüzün esmer tenin
Vücudunda var benlerin
Şuh bakışın gönül yakar
Her tarafın kadın senin
Yanakta çukur gamzeler
Kalktım bir sabah erkenden
Yoruldum yolda giderken
Güneş tam tepeme çökerken
Şöyle bir nefeslenmek istedim.
Çöktüm bir ağacın dibine
Kırk yılı doldurduk bak sevgi bağıyla
İlmek ilmek ördük aşkı kader ağıyla
Bazen sulu yavan yedik bazen yağlıyla
Bir hayatı sürdürüyoruz bize ne mutlu
Çocuklar büyüttük boy boy hepside
Sular durulmazmış durgun akmadan
Bıraktın gittin gözyaşıma bakmadan
Bina kurulur mu hiç temel yapmadan
Sevgilim gel el sözüne bakma ne olur,
Bir hırs uğruna aşk yuvamızı yıkma ne olur.
Bir gece gönlüme aktı
Aşk şarkısı nağme nağme
İçtim o ab’ı hayattan
Doydu ruhum kana kana
Yendim o gece süruru
Durgun suya taş atsan yakamoz oluşturur
Kımıldayan dalgalar gelir kıyıya vurur
Martı deniz kuşudur denizde rızk bulur
Bileni de bilmeyeni de ağzı olan konuşur
Deniz bazen sevgili bazen kükrer bet olur
Kaşları ceylan çıkışlım
Gözleri kumru bakışlım
Ak göksü telli nakışlım
Bakışınla yaktın beni
Başında yeşil tülbent’i



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!