İsmail Detseli Şiirleri - Şair İsmail De ...

GÜL E SORDUM

Güle sordum neden açtın
Bülbüle aşığım ondan dedi
Neden böyle güzel koktun
Mevla ya sözüm var dedi

Ay ışığında sevgililer aşk ile buse sunarken
Gökte kararmış olan ay aniden bir ışık saçtı
O gece sakindi dallarda yaprak uçmazken
Sevgi ile busenin tesirinden bir rüzgâr esti.

Gözden akan sevgi yaşı ile yanak ıslandı

Mevsim bahar yazdan bak kışa döndü
Bülbül bahçelerde açan gülü buldu
Gamı tasayı acıyı bedenden sildi
Mevsimler fazlası beşinci mevsim

Gün gelir de hitap eder gözlere

Deli, gönlüm coştu yine
Beni kimler eyler şimdi
Sarıçiğdem nevruz sümbül
Geydi bizim dağlar şimdi

Olmuşum ben deli divane

Çiçek çiçek mevsimlerde
Duvarlarda resimler de
Sevgi sevgi gönüllerde
Arayıp ta bulsam seni?

Güzün sarıda yeşilde

Ay Ocak tı
Hava kış tı
Bulut sardı gökyüzünü
Güneş kapandı
Hava coştukça coştu
Yağmur düştü

Kışı bahara bağlayan
Çiçekli dalları gördüm
Zirvelerden denizlere
Süzülen selleri gördüm

Çiçek besliyor doğayı

Sular durulmazmış durgun akmadan
Bırakıp gittin gözyaşıma bakmadan
Bina kurulur mu temel’i yapmadan
Sevgilim el sözüne bakma ne olur
Bir hırs uğruna bu aşkı yıkma ne olur

Bahar geldi kıra koştum
Yeşil çimenlere düştüm
Oynadım eğlendim coştum
Ne güzeldir kırda bahar

Eser rüzgar deli deli

Belhden fışkıran bir ilim deryası Şevk ile Konya mıza doğru akıyor Tüm dünya insanının sevgilisi Ne mutlu Konya mızda yatıyor Mevlana’m Sultan’ül ulama Sığmıyor o yazmakla kağıda Yaşadığı bin ikiyüzlü yıllarda İnsanlığa hep ışıklar saçıyor Aydınlatmış daim güneş gibi Yol göstermiş tüm deyişleri Dünyaca ünlüdür mesnevi Her beyitinde bir gül açıyor Dillerden hiç düşmez Mevlana Gel diye çağırıyor insanlığa Umutsuz yoldan sapanlara Mevlana Yeni yeni yollar açıyor Dünya hayatından kopanlara Bin kere tövbesini bozanlara Artık ümidi tükenmiş olanlara Aşk eri bir Işık olup doğuyor Konya mız da yaşamış göçmüş Zannetmeyin dünyadan gitmiş Binlerce güzel esere imza atmış İnsanlar onu okudukça coşuyor Bu şehri Konya ya büyük şanssın Allah yolunda sevgisin aşksın Umutsuzları asla yıldırmazsın Dikenlikten bir tomurcuk açıyor Ümidi kırılan umut arar yolunda Çok ağır yükleri vardır dalında Sözünün lezzeti vardır arı balında Balları insanlığa şifa olarak sunuyor Devasın Mevlana’m işleri müşkil’e Dertlenirsin insanların derdiyle Dertli garip ozan İsmail Detseli’ye Feyzinden her daim ilham akıyor İsmail Detseli 17 Aralık 2011 Konya