GÜL E SORDUM
Güle sordum neden açtın
Bülbüle aşığım ondan dedi
Neden böyle güzel koktun
Mevla ya sözüm var dedi
Ay ışığında sevgililer aşk ile buse sunarken
Gökte kararmış olan ay aniden bir ışık saçtı
O gece sakindi dallarda yaprak uçmazken
Sevgi ile busenin tesirinden bir rüzgâr esti.
Gözden akan sevgi yaşı ile yanak ıslandı
Mevsim bahar yazdan bak kışa döndü
Bülbül bahçelerde açan gülü buldu
Gamı tasayı acıyı bedenden sildi
Mevsimler fazlası beşinci mevsim
Gün gelir de hitap eder gözlere
Deli, gönlüm coştu yine
Beni kimler eyler şimdi
Sarıçiğdem nevruz sümbül
Geydi bizim dağlar şimdi
Olmuşum ben deli divane
Çiçek çiçek mevsimlerde
Duvarlarda resimler de
Sevgi sevgi gönüllerde
Arayıp ta bulsam seni?
Güzün sarıda yeşilde
Kışı bahara bağlayan
Çiçekli dalları gördüm
Zirvelerden denizlere
Süzülen selleri gördüm
Çiçek besliyor doğayı
Sular durulmazmış durgun akmadan
Bırakıp gittin gözyaşıma bakmadan
Bina kurulur mu temel’i yapmadan
Sevgilim el sözüne bakma ne olur
Bir hırs uğruna bu aşkı yıkma ne olur
Bahar geldi kıra koştum
Yeşil çimenlere düştüm
Oynadım eğlendim coştum
Ne güzeldir kırda bahar
Eser rüzgar deli deli
Benim anam
Üç yavrusunu, kucağına basıp
Döndü, baba ocağına.
Bir lokma ekmek için,
Vurdu kendini ırgatlığa,
Ve ellerin işlerine.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!