İsa Efe Şiirleri - Şair İsa Efe

Önüm, arkam, sağım, solum, sen,
Nasıl sevildiğini bir bilebilsen...

Kırık gülümsemeler ardında yatan hüzün dağlı gönül,
Hep nem mi düşer sana göğün bağrından?

Sabır ne büyük nimettir,
Çekilmezdi onca acı,
Zor olacak elbet,
İmtihandır bunun adı...

Sevgiden daha güzeli ne ki?
Mutlu olmak istiyorsan, insanca sev yeter ki!

İyi niyetinizi suistimal eden insanlar, vefasızlık zirve,
Üstelik akılları kayıplarda olan acizler, insanlığınız nerde?

Rahmet düşer göklerden sağnak sağnak,
Yüzünü Rabbine çevir, elindedir ıslanmak!

Dünyanın en büyük zenginli, karşılıksız 'İyilik' biriktirmektir. İyiliğiniz bol olsun.

Uykumu kaçıran gece;
Vardır yine senin bir isteğin!
Sen, susarak dillendirirsin...

Bir bakış ve kalbe düşen bir cemre,
Bir gülüş ki, gamzelerinin arasında cennet,
Yazılan kaderin, ömre dokunması,
Ve yanağa kondurulan bir öpücük,
Mucizenin hayat bulup,'aşk' diye okunması...

Sana şiirler yazdım yüreğimden,
Kaleme alınmadı hiç biri...