Zengin bir ülkenin fakir bir çocuğudur Harika;
Soğuk bir barakada doğan 7 kardeşin en küçüğüdür.
Hayatın ağırlığını kucaklamış annesi Fatma hanımın
Ve inşaatta iş bulduğu günleri şükürle dolduran, gariban babası Mustafa’nın umududur Harika.
Ablaları ve ağabeyleriyle kaderdaştır bu evin küçüğü,
Gönül sahramda apansız filizlenen çiçeğim;
Dokunamam sana, koklayamam seni.
Elimi uzatsam, bilirim üzeceğim,
Bahara kilitledin, içimin mevsimini
Gönül sahramda apansız filizlenen çiçeğim…
Bu ilk gecem değil, senden ayrı geçen,
Artık alışmış olmalıydım ben bu ayrılığa.
Fakat olmuyor, alışamıyorum; alışamıyorum yalnızlığa.
Güneşin doğmayışı gibi bir şey sensizlik,
Baharın olmayışı.
Sabah buğusunda üşüyen bir kuş gibi,
Dünya hırsı gözümüzü öyle bulandırmış ki;
Asıl zenginlikleri göremez olmuşuz.
Maddeye değer vermemiz nedeniyle,
Varlık peşinde koştururken,
Varlık nedenimizi unutmuşuz.
İşte yine batıyorum elveda kalabalık
Yaşandı onca şey, saklı kaldı yarına
İlkin aydınlığımdı, alın size kızıllık
Gelir karanlık, az sonra alır koynuna…
Nice siluetler gördüm bugün yine,
Bugün Cuma,
Kalk ve silkelen,
Özüne dön yeniden.
Sana rahmet kapılarını açana,
Bağışlanman için fırsat sunana,
Şükret, dua et ve tövbe et...
Ve bir fırsat daha verilirken insanoğluna;
Dönüp bakmamak, kayıtsız kalmak ne acı.
Bugün Cuma!
Yaralarını saracağın gün bugün,
Ruhunun manevi ilacı...
Tut ve kaldır,
Bir çok varlığın içinde, 'İnsan' tadi alabilmek ne büyük zenginlik!
Oysa niceleri içini körertmiş!
Sevgisiz, saygısız, duyarsız, aslında tatsız, tuzsuzlar.
Tut ki hiç ağlamadım;
Hep gülüverdim bakan gözlere,
Nasılda şen şakraktım değil mi?
Mutlu poz verdim objektiflere,
'Umurumda mı ki bu dünya' dercesine,
Ebemkuşağı hayallerimin üzerinden,
Yüreğini ferah tut;
Gün ışığı yeşil çimlere vuracak.
Daha bir umutla bakacaksın yarınlara,
Ağlamaların anlam kazanacak!
Acıyı seveceksin, yandıkça büyüyeceksin.
Susmak, şimdi en yırtıcı çığlığın olsa bile,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!