Oturduğu yerden yavaşca doğruldu adam.
Elini cebine attı ve yeniden başladığı sigaradan bir tane daha yaktı.
Tütünün dumanını çekerken içine , küllük yaptığı avucuna baktı.
Umut ve sevgi dolu yılların, ellerinin arasından nasıl kayıp gittiğini düşündü.
Ve kaldırdı başını, inadına yürümek istedi.
Kendisiyle konuştu sonra; 'hadi toparlan, kalıyoruz' dedi ve gecenin karanlığında 'avazı çıktığı kadar' sustu...
Düştüm yola sevduğum, içum yanayi
Gözlerumde yaşlarım, durmaz akayi
Sen gelmeyisun diye, ödüm kopayi,
Bu hesretluk bitsun, içum yanayi,
(NAKARAT)
Kırık gülümsemeler ardında yatan hüzün dağlı gönül,
Hep nem mi düşer sana göğün bağrından?
Sabır ne büyük nimettir,
Çekilmezdi onca acı,
Zor olacak elbet,
İmtihandır bunun adı...
Sevgiden daha güzeli ne ki?
Mutlu olmak istiyorsan, insanca sev yeter ki!
İyi niyetinizi suistimal eden insanlar, vefasızlık zirve,
Üstelik akılları kayıplarda olan acizler, insanlığınız nerde?
İki günü eşit olan zarardaysa eğer,
O zaman ben hep kârdayım.
Sevgine, sevgi ekliyorum her an,
Sensizlikten ebedi firardayım...
Bir kardeş kavgasıdır sürüp gidiyor,
Seni benle, beni senle vurmak ne diye?
Ayet belli, hadis belli, yol belli,
Cennet kardeşlere muştulanmış hediye !




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!