İrfan Bakırcı Şiirleri - Şair İrfan Bakırcı

adın.
hala sert bir rakı kıvamında boğazımda.
hani unutursun demiştin.
kolay olur demiştin.
adında silinmedi hayatımdan.
sızında.

bir daha asla yaşayamayacağım sevdaları
siliyorum birer birer belleğimden.
soyut sevdalara sürgün ediyorum gönlümü.
adım hüzzam.
gönül yarası dediklari hazin ayrışma benim.
ve sonu baştan belli sükutlara

hep vuslata kurulur saatler.
yürek atışları saniyelerle yarışır.
özlenir o an,
beklenir vuslat.
ilk buluşmada başlar ayrılık oysa,bilinmez.
hep ayrılığı gösterir saat.

git geldiğin gibi aydınlığına.
uzundur geceleri gönül evimin.
belki artık sabah bile olmayabilir.
son tren kalkmadan var git.
zaman kalmayabilir...

kendal;
vahşi bir ağıtın gizli öznesi.
kendal,
yaban sevdaların suskun güncesi.
kendal,
umudun dağlara akseden sesi.

merhaba...
evet yine benim.
yine kanadı içim.
geldim.
özür dilerim,
şu an olduğu gibi,

git..
hiç ardına bakmadan.
git beni bırakıp geride.
bakma ardına sakın git.
kim ölmüşki yalnızlıktan içeride.

korkuyorum...
hayır ölmekten değil;
silah sesinden.
korkuyorum.
hayır ayrılmaktan değil;
hüzün pusundan.

birbirimiz için sanki,
artık o kadar önemli değildik.
çay içmek bahaneydi.
sezmek istiyorduk
kaçırdığımız gözlerin ışığını.
eskisi kadar parlak olamazdı da;

sen ömrümün ziyan olmuş en deli isyanı,
yerin, gülmek yasaktır yazılı
hayat koridorumun en başında.
hasretinden, mutluluğum hep sıfır
kederlerim milyon yaşında.