İrfan Bakırcı Şiirleri - Şair İrfan Bakırcı

elveda anne.
elvrda ayaklarına cenneti seremediğim.
oysaki canıımdan bile çok sevdiğim.
canım annem, gidiyorum, elveda..

ardımda üçbeş dost,

nice sevdalar bilirim ben hiç yaşanmamış.
sevda tomurcuğunun hiç filizlenmediği,
yürekler bilirim;
narin, korklu, çocuksu vede acemi.
kırıklar bilirim düşler dolu,
sotesinde hep cehennem sıcaklığı.

umurumda değil artık aşkmış sevdaymış
nasılsa sonu hicran değilmi
sende git benden geldiğin gibi
sonuçta kırdığın bir can değilmi.

dert etme sanma ki üzülürüm unutamam adını

artık hiç kimseyi sevemezsin sandığın zamanlar,
ansızın bir peri yollar sana aşka dair romanlar.
seversin.

bir peri ile yiter,
gider umudun tükendiği çıldırasıya zamanlar,

en iyi ben ağlarım gidenlerin ardından,
en buruk ben mendil sallarım.
yaş en çok benim gözlerime yakışır,
en ıslak, en puslu ben bakarım.

hüzün en çok benim yüzüme yakışır,

sana aşk çarpmış çocuğum...
havası değil
kokusu değil.
dokusu yüreğinin kıyıcığına...

sana umut çarpmış çocuğum..

ben,
kısa boylu aşk serüvenlerinin
uzun kahırlarını taşıyan adam.
ben,
yardan bir parça tebessümü
yıllarca yüreğinde yaşayan adam.

gitseydin hiç beklenmedik bir akşam üstü...
kuşlarım yetim kalsaydı.
çiçeklerim solsaydı,
yalnızca susardım.
konuşmazdım.

ben yokluğunla sevişirim her gece
koynumda bir intihar boşluğu.
bakma tebessümüne gözlerimin.
göremezsin ardını
aslında ağlıyorum
ve her sabah koynumda bir tiksinti

uyan bir sabah erken düşümün ihraç sıcağıyla
çatlak,uçuklamış dudaklarını musluğa daya.
ihanet etme buseme sana çok uzaktan yakaran.
tenime aksın ıslaklığınla o amansız yaran.
korkma henüz gelmedi hazan...