İrfan Bakırcı Şiirleri - Şair İrfan Bakırcı

artık senden hiçbir şey istemiyorum.
gelme
sevme
seni sevdiğimi bile unut
artık bilme.
soran olursa hatırlma.

böyle olsun istemedim.
ben senin üzülmeni istemedimki.
istemedim yanaklarından süzülsün yaşlar.
istemedim göhsünü yaksın acılı, tuzlu damlacıklar.
istemedim isyanlara dönsün dilinde yakarışlar.
inan böyle olsun istemedim.

hep böylemi bakarsın sen
hep böylemi yakarsın yürekleri gözündeki karada.
birazcık ümit veremezmisin
tebessüm edemezmisin aşkıma arada sırada.
dağları yıkarsın üstüme kaşlarınla
söküp alırsın yüreğimi,

Tevbe..(Kandil'e)

sıkıldın mı tevbe etmekten Hakk'a
bırak vebâllerin geride dursun.
Yaradan'ın affı vardır mutlaka,
yeterki O'na açık bir elin olsun.

ıslanırız hep ussuz günlerde..
fikrimize hep bir gün sonra gelir yenilmişliğimiz.
uslanırız sonunda lakin,
hep ıslak kalacaktır
kurutulmuş defter arası çiçeklerimiz...

sakıncalı bir suskunluk içindeydik o akşam
bu kadar susacak ne konuşmuştuk ki
yada ne paylaşmıştık ki
aynı havayı teneffüs ederken,
böyle karşı karşıya, ayrı koltuklarda.
gözlerinin yüreğime akması müebbetindi aslında.

kelimeler,
hatıralar gibi posta posta,
kapalı kutulardamı kalacak her daim.
yazamıyorum hasretinden.
zaten........
neyleyim...

anladım...
şarkıları susturmam gerekiyormuş önce.
buruk bir hazan misali ömrüme akan.
sonra umudumu korumalıymışım gecelerden.
ve yüreğimi yüreğinden.
müebbetinden.

Merhaba anne...
ben geldim yavrucağın.
aymazın,haylazın,
hayırsızın,vefasızın...

bak bu defa tuttum sözümü,

hoşçakal, çok hüzzam bir kelimedir.
hoşça kalınamayacağını bile bile söylenen
aslında manası ifade edilmeden
çokça kullanılan.
kimine mutluluk verip;
kimini yaralayan