İnsanlık menzilden çıktı giderek
Daha ne lazım dönmesi için
Kaç masum daha ölmesi gerek
Dünyanın gözünün görmesi için.
Milyarın hakkını, binin aldığı
Ölümden korkma, sen bir hayatsın.
Azrail varsın can aldım sansın.
Ölüm son değil ki kararsın dünyan.
Ölümü öldür ki hayat kazansın…
Muhabbetle atsın kalp, nefret olmasın.
Derdimiz olmuş, sen ben kavgası.
Davası uğruna yanan mı kaldı.
Aksa da önünde oluk oluk su,
İçtiği suyla kanan mı kaldı.
Yükümüz ağır, yolumuz ırak,
Rıza-i ilahi, tek geçer akçe
Parayı neyleyim, pulu neyleyim.
Halimi arz eder, iş bu dilekçe
Allah'ı anmayan dili neyleyim.
Her yol O'nda başlar, O'nda son bulur
Kaç farklı hayat yaşar,
İnsanoğlu âlemde.
Her birinin doğumunda,
Önceki ölüm yatar...
Ana rahmine düşersin,
Uyku denen küçük ölüm...
Ölüm denen büyük uyku...
İki yakın kardeşlerdir,
Büyük ölüm, küçük uyku.
Uyuyup uyanmamak,
Onurunla yaşa, ne yaşarsan o kadar
Bir farkın olsun, akılsızla aranda
Onurun yoksa, hür olsan da ne yazar
Hayvanlar da özgürce dolaşırlar ormanda.
Mesafe koy, maddeyle arana,
Savaştan ve silahtan korkar çocuklar
Sevgi ister, oyun ister, oyuncak ister
Hayata masumane bakar çocuklar
Güven dolu bir yuva, bir ocak ister
Yağmur gibi yağarken, bombalar gökten
Uyan artık derin uykudan uyan.
Kurtarmaz seni gördüğün rüyan.
Huzura çağırır seher vaktinde.
Yok mu göğü yırtan çığlığı duyan...
Sıcak döşeğinden kurtar bedeni.
Davası uğruna sınırlar aşan
Cihana yayılmış yiğitler gördüm
Şehadet yolunda gülerek koşan
Tabuta sığmayan şehitler gördüm.
Allah, vatan, namus, birlik uğruna
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!