....
Çocuk kalsam hep, hiç büyümesem
Dünya batsa da umurumda olmasa
Hayata dair dertleri öğrenmesem.
Tek derdim sokakta oyun olsa...
Yolum düştü, doğduğum köydeyim...
Baştanbaşa, bir anda geçiyorum.
O günlerde İstanbul’dan büyük gelen,
Bugün, küçülmüş köyden...
Eve yöneliyorum, köy içindeki yoldan,
Bir çocuk parkının bankında
Oyun oynayan çocukları izledim.
En ciddi işleriydi aslında.
Oyuna katılmak isteğimi gizledim.
Hesap, kitap, pazarlık yoktu arada
Allah'tan korkmayan, kuldan utanmaz.
Hak hukuk tanımaz, Hakk'ı bilmeyen,
Bir derde düşmeden, derman aranmaz.
Dermanı Allah'tan, KUL olmak lazım...
Kolaydır, sevdadan sevdaya dalmak.
Allah nasip etmiş devlet kadrosu.
Vazife vebalini bilerek çalış.
Tek kazancın elde maaş bordrosu.
Başka arzuları silerek çalış.
Halka hizmet, Hakk'a hizmettir bil.
Topla, hayatın sana tüm verdiklerini
Akıl, sağlık, servet ve sevdiklerini
Hayır hasenat yap, dost biriktir kendine
Şükret ki Allah artırsın nimetlerini
Çıkar hayatından tüm aksilikleri
Mesafeler engel değil,
Dostun dostu görmesine.
Aynı safta koştuğumuz
Kulvarlarda buluşalım.
Kim sevinir dostlarının
Ayrı yerde kalmasına
Çoğu gitti ömrümün
Azı n'olur bilemem.
Rengi soldu gülümün
Kuruyunca sevemem.
Yok bu yolun dönüşü
Kem sözün sahibine, sözünü yedirirdim.
Öfke her dem nedamet, nefsimi yendim sustum.
Had bilmeyen arsıza, haddini bildirirdim.
Edep kula bir nimet, edepten bildim sustum.
Her doğruyu her yerde, destursuz söylemedim.
Mücadele ruhunu kaybetme n'olur
Vazgeçen vuslata varamaz ey can
Ne istersen O'ndan iste, nasipse olur
Gönülden aramayan, bulamaz ey can
Ulaşılmaz da olsa, hayaller kurmalısın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!