.....
İnsan o ki;
Yaradanın arzdaki tecellisi.
"Kul" olmaktır insan için,
En büyük tesellisi...
Ufka bakarak, daldım hayallere,
Oturup iskelede, taşlar üstüne.
Sonsuz denizlerden, uzak ellere,
Selamlar yolladım, baş göz üstüne...
Son geminin dümeni, kaybolana dek,
İnsanlık tarihinin en karanlık yanısın
Zalimsin, zulmün ile âbâd oldun İsrail.
Hainsin, âlem seni ihanetle tanısın
Bu dünyada akıbetin berbat olsun İsrail
İnsanlıktan zerre miskal nasibini almazsın
Şarkılar, şiirler, ne yazıldıysa adına,
Hepsinde eksik anlatıldın, bilesin.
Kelimeler kifayetsiz, güzelliğin yanında,
"Anlatılmaz yaşanır" denilecek şehirsin...
Eyüp, mübarek mekândır surların kenarında
Ehl-i kabirden bilinen bizler
Gençler, yaşlılar, akıllılar, deliler...
Bizden de size selam olsun
Ey yaşayan müstakbel ölüler...
Dünyamız farklı, sonumuz aynı
Fıtrat üzre doğuyoruz, eşref-i mahlûkatız.
Verilen dünyalıkla pek muhterem! bir zâtız.
Sıratı müstakim üzre en doğru! tarikatız.
Doğru yoldan saparak delalete düşen biz…
Biliriz ki rızk Allah’tan, gailesini gütmeyiz.
Bembeyaz örtüyle bürünmüş şehir
Etrafta buz gibi kar sessizliği var.
Kar tanesi yıldızlar düşerken bir bir
İçimde bir mahkum çaresizliği var...
Beyaza boyanmış, yer, gök ve ağaç
Bir kötülük gördün mü, elle düzeltmelisin
Buna kudretin varken, dille isyanın yetmez.
Yoksa gücün kuvvetin, kalple buğzetmelisin
Zayıflıktır bu ancak, itikadı kaybetmez.
Nemrut'un ateşine su taşıyan karınca
"Dünya dönüyorsa, umutsuzluk halt etmektir.
Atan her kalpte, bir umut var demektir."
Her giden geriye dönene kadar
Tüm gözler gerçeği görene kadar
Güneşin ışığı sönene kadar
Hiç sordun mu kendine,
Kime ne faydası var, aldığın nefesin.
Yaşamak, nefes alıp vermek midir.
Hayata kattığın bir mânâ yoksa.
Yoksa yaşamak, ölümü beklemek midir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!