Söyle sevgili hayat güzel mi?
Ne güneş kadar karanlıksın,
Ne de bir kara delik kadar aydınlık,
ömrümde zelzeler oluşturdun,
kalbim, ruhum yer değiştirdi…
nefes alamıyorum, yüreğim sıkışıyor,
deli gibi ağlamak istiyorum,
ama ağlayamıyorum,
yanıyor beynim,
ama ellerim buz gibi,
dona kalıyorum öylece,
Yaşadığım en güzel hayat sendin
Beceremedim
Çünkü kazanmak bana göre değildi
Hep kaybetmeye alışmışım
Her gecenin bir güneşi vardırda,
Sen hiç kıyamete uyandın mı ?
Kıyametten korkma eğer yerin cennetse!
Peki benle cehenneme de var mısın ?
Ben cehennemden de korkmam,
Ey sevdam,
Ruhun ne kor oldu bana,
Yanmak illaki ateşte mi olur?
Ben sende yansam, sende doğsam olmaz mı?
Ey aşk,
Hayat: yaşadıklarımız kadar ve
yaşayamadıklarımızdan daha büyük ve kısa .
Her şey “zaman” mıdır yoksa?
Bir hayatta kaç zaman sığar?
Yaşamak hayata devam etmek midir?
Yoksa yaşamak ölüme yaklaşmak mıdır?
Aysel,
Belli ki ismini anlamamışsın,
Ben sana çok doğru geldim,
Bir dinle dedim Ozbi’den,
Bir de oku dedim Atilla İlhan’dan…
Aysel,
Öyle bir bakki bana
Öyle güzel ve masum,
Öyle bir bakki bana,
Kimselere sezdirmeden,
Öyle bir bakki bana,
Nefes olsun bakışların bana,
Kaybediyorum,
Kendimi, zamanımı, hayatımı…
Hep birileri için var olmak zorundasın
Herkes senden önce gelmeli
Önce onlar mutlu olmalı
Kıymeti önce onlar görmeli
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!