GÜLÜMESEMELERİNDEYİM
Hava senleyken çok güzel,
Gök yüzü gözlerinde güzel,
Toprak sende en güzel halini almış…
Ben bu hayatta çok kaybettim
Can kaybettim
İnsan kaybettim
Hayat kaybettim
Bazen yaşanılmamış zamanlar kaybettim
Alıştık mı sence kaybetmeye
Gri tonlarında bir gök yüzü,
rüzgar esiyor hafiften,
senin ruhumu okşadığın gibi,
okşuyor saçlarımı…
kalbim acıyor,
hiç olmadığı kadar…
Gökyüzünde yalnız uçan bir kuşum ben,
Yönüm güneşe değil,
Güneşi arkama aldım,
Karaya vuran bir gölgem var benden uzağa giden,
Oda yalnız…
Artık yeni yeni anlıyorum,
Gece gündüzü ararmış, gündüzde geceyi,
Ben sende tutulma yaşıyorum,
Varlığının da da yokluğunda da yok oluyorum,
Seni görüp sarılamamak,
Yanımdayken özlem duymak,
Nefesinin çekememek ciğerlerime,
YAZILAMAMIŞ ŞİİRLERİM VAR
Kaç zaman geçmişti!
Yine yanlış yaptı bu yaban yüreğim,
kapılmayacaktı bir sevdaya,
yeminler etmiştim oysa, sevememek üzerine,
Sevmenin acı tecrübesini yaşıyorum tüm hücrelerimde,
Çok sefer değil ama ara ara buldum mutluluğu,
elimden geldiğince uzun yaşamak için çaba sarf ettim.
bazen erken kaybettim,
bazende geç kaldım…
Bir insan hayattan ne bekler ?
Ne güzel şey
Bir ördeği gölde görmek,
Ne güzel şey
Rüzgarı hissetmek,
Ne güzel şey
Güneşin ısıtması,
Güneş tan yerinde batarken
Ruhum huzur buldu
Gölgelere esir olmam
Gölgem boyu kadar varım bu hayatta
Nefes dolarken ciğerlerime
Tamda yaşamak isterken
Sevmeye gelemesende bir daha,
kaçmadım kavgamdan.
Sana öyle güzel baktım ki o gün,
işte o gün ölmedim ben...
Hayat sen odun,
Umut sen oldun,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!