Güneş bugün doğacak,
Karanlıklar aydınlanacak.
Umut topraktan çıkacak,
Bugün göğü saracak.
Gökten cemre düşecek,
Biri sana, biri bana.
Çok zaman geçti..
Zaman anlamını yitirdi..
Dokunmayın ağlarım...
Sen bu gönülden hiç gitmedin,
Geceler gündüze, gündüzler gecelere hasret kaldı..
Zaman geçmeden yokluk anlaşılır mı ?
İnsan alışkanlığı ile anı uzatabilir mi ?
Keşke senle ben uyanabilseydim…
Oysa çok özlemişim,
Bende eksik olanı,
Ben sende hiç eksik olmadım…
Kabuk bağlamış bir yara kaç defa kanatılır?
Bir kabuktan geriye sadece bedende mi iz mi kalır ?
Hafızamı silseler, kalbim, ruhum unutur mu seni ?
Kavuşsam sana, bu deli hasret biter mi ?
Kavurur yüreğimi özlem,
fırtınalar kopuyor kalbimde,
Güneş gözlerine esir oluyorum, farkında mısın?
Bakışların yüreğimi sarıyor,
Ruhunu, ruhumda hissediyorum...
Yalınız değilsin, şiirlerim var seni anlatan.
Sende yaşayan, sende var olan...
Çölüme Vaha Oldun
Dün akşam yağmur yağarken,
Toprak kokusunu, ruhumda hissettim…
seni hissettiğim gibi…
Uykuya daldım…
Dipteyim,
Enderinlerde,
Sendeyim,
Senden en uzakta…
Bir rüzgarda savrulan kırık zeytin dalı gibiyim..
Gel,
Eğer kırılacaksa kalbin,
Yaşamadığın bir acıyı yaşatacaksam sana,
Ben yok olmaya razıyım.
Ben yeterince acı çektim,
Sen çekme.
Git,
Martılarım var benim,
Bir güneşim, bir gölüm, birde gökyüzüm var benim.
Tenin, ne güzel benlere sahip…
Sende olan benler…
Yaşanmaması gereken duyguları yaşadık,
çoğu acı veren…
oysa bir damla mutluluk istemiştim.
geriye kalan yıkıntılar,
gözlerinle görmediğin ,
kulaklarınla duymadığın yıkıntılar…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!