Hangi acı büyük ?
Yüreğimde büyürken,
Kalbinde Ölmem mi ?
Hangi derdi mi anlattım sana,
Hangisinden kurtuldum!
Merhaba hayat,
Yaş otuz beşi geçince,
Hiç hayal etmediğim kadar yalnızım,
Umutlarım tükenmişliğin aksine!
Fevkalede.
İçimde sevgi kalmamış gibi gözüksede,
Mesela;
Papatya, hayata benzer,
Bazen sever, bazen sevmez,
Çoğu zaman sevsede sevmesede sapı kalır elinde.
Velhasıl papatyada hayatın bir parçasıdır.
Ruhum zindanda çürüse
Hayat için yaşarım
Yok olmak çözüm olsa ne fayda
Yok olurken var olanım
Hiçlik makamına ulaştık mı bilmem ama
Ben hep hiç olanım
RUHUM HUZUR BULUYOR ARTIK
En son ne zaman hayata böyle huzurlu uyandığımı hatırlamıyorum…
Kaç zamandır üzerimde bir ölü toprağı vardı…
Beynim duygularım çöp olmuş, darmadağın bir dönemden geçtiyordum.
Hatalarım, yanlışlarım oldu, Her şeyim darmadağındı,
Şimdi yapmadığım bir apartmanın son katında,
kendimi asacağım,
Tüm memleket gözlerimin önünde ve ayaklarımın altında,
Güneş yeni güne doğmak üzere,
Ben gözlerimi hayata kapatmak üzere,
Şimdi ne manası kaldı yaşamın,
Şimdi tüm şarkılar anlamsız,
Şiirlerim sensiz,
Hava, nefes almak için anlamsız,
Su, toprak veya güneş yaşamak İçin artık yetersiz ...
Elveda ömrüm,
Herkes benim sadece eğlendiğimi zannediyor,
Ben eğlenirken intihar ediyorum kimse farkında değil,
Yarınım kalmamışçasına bugünü yaşıyorum
Sahip olduğum bu an var
Sahip olduğum ben var
hayatta çok hata yaptım,
hep beni sevdiğine inandığım kadınlara aşık oldum.
gerçi platonik aşık olduklarımda vardı,
bir kalbe kaç kadın sığar sorusu,
bende “çok” cevabını alıyor,
ve hepsinin yeri ayrı ayrı..
Kor oldum yanarım, sensizlik ağır geldi…
Özledin mi?
Söylemek istemiyorum.
Peki ne kadar çok sevdin beni?
Seni terk edecek kadar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!