Şimdi, 4 yaşını doldurmamış bir çocuğa ölümü anlatmadan,
ona hem anne hem de babalık etmenin yollarını arayacağım.
Bundan sonra hayatta daha güçlü ve dik durmam lazım.
Elbette bir anne sevgisini ona veremem ama,
Elimden gelenin fazlasını göstermek için çaba sarf edeceğim.
ne gökyüzüm aydınlık,
ne de önümde bir yol var.
hayat akıp gidiyor diyorlar,
ben zaman da boğuluyorum.
Ne güneşim ve ne de ayım,
Ne de bir kutup Yıldızıyım
Zifiri karanlıktayım...
Ölüm var hayatta
Unutmuşlardan değilim.
Her şeyi alsan ne fayda
Sen benden seni alamazsın
Var olma yanımda
Sen bende yok olmazsın
Yokluğun da var olan bir sen varsın
Şimdi sorsam sana bende yaşayan sana
Öyle toprağın altına girerek ölmez insan,
Hele hele buz gibi bir toprakta.
Öyle insan kefenle girmez bazen mezara,
Bazen mezar Gökkubbe olmuştur.
Öyle sadece bakarak görmez insan,
Hissetmesi lazım.
Olurda tekrar aklında olduğum gibi yüreğinde de olursam,
Gözlerinde olmak yetmez,
Sana nefes olursam bir gün,
Hayatta akan ben değilde,
Hayat ben olduğumda sana.
Tekrar tekrar pişman olmaman,
Kaybettiğimde buldum seni ..!
Bir şiir mısrasında mesela,
Veya içerken bir pınardan suyu, yansımanda.
Evet kaybettiğimde buldum seni,
Bir kelebek kanadında,
Bir papatya yaprağında,
Gökyüzünün tüm yıldızlarını sana armağan etmek isterim,
Ama tek zenginliğim gönlüm,
Gönlümse sende...
Masmavi gökyüzü ve beyaz bulutlar, sen,
Gözümün alabildiği yeşil, sen,
Bu şehirde ne varsa,
Her şey sana benziyor!
Seni bir cisme benzetmek zor,
Hatta imkansız!
Her şey senden bir şeyler çalmış.
Sen her şeysin ama,
Zifiri bir sabaha gözlerimi açtım bugün anne,
Deli divane dolaştım yapayalnız, dört duvar yuvamda, Tan vakti düştüm yollara,
Yolda sevdiğimden bir haber geldi anne,
Sevdiğim duygularını kaybettin diyor,
Söylesene anne şiir seven biri duygusuz kalabilir mi ?
Oysa kokusu sinmiş yüreğime,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!