Bunu al sen yaz dediler,
Elime kalemi verdiler.
Kader yazmış nasılsa!
Biz de yazarız ne var ki?
Kader yazmaya başladı,
Bu karanlıklarda bu yalnızlık niye?
Nerede dilimden düşürmediğim adın?
Nerede kalbimin titrediği o kadın?
Sonsuzluk şiirinin en sonunda mı kaldın?
Sözün bittiği dilin lal olduğu yerde misin?
Adı sensizlik olan şiirlerimin neresindesin?
Ateşi doğuran masum kıvılcım,
Bir evi tutuşturana kadar iyidir.
İyi olan ne varsa bu hayatta,
Biz iyi olduğumuz sürece iyidir.
İyi, iyi olana,
Güzel, güzel olana,
Zengin, zengin olana
Fakir, fakir olana,
Az, az olana,
Çok, çok olana,
İnsanlık dedikleri şey bu kadar mı ucuz?
Çıkar ve menfaat için biçilmeye hazır tarla.
Hakettiği değer, menfaat için savaş mı?
Elinde, demirden çok soğuk bir keleş,
Emri verenler insan mı değil, ateş, ateş,
Barut kokar, cesetlerde ölüm çiçekleri.
Umarsızca,
Atılan bir taş,
Değince,
Canımızı acıtır.
Ateş,
Dokunduğumuzda,
Masumduk biz,
Sonsuzluk,
Bize bir elma
Olarak,
Sunulana dek.
Ve alıştık biz,
Kış geliyor korkmayasın
Pencerene kar yağacak,
Soban sımsıcak yanacak
Üstünde su kaynayacak
Kış geliyor korkmayasın
Ömrümüz sona ermeden de,
Bizlere nice umutlar doğar.
Batan elbet de umut değildir,
Her gün, tekrar tekrar doğar.
Fecri aydınlatan ay sanırsın,
İt misin, değil misin?
Karar ver,
Kimlerdensin sen?
Ağzında salyan var,
Kuduz musun sen.
Sürekli kaşınıp durursun,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!