Şehr-i İstanbulun,
Dar sokaklarında,
Yemek kokularını,
Birbirine karıştıran,
Balkonlarda iplere,
Dizilen çamaşırları,
Ne kadar da sessizdir duvarlar,
Üstündeki resimler konuşmaz.
Masadaki sürahi hep doludur,
Ama, seni beni hiç düşünmez.
Bahçede açan rengarenk güller,
Kimlere anlatsam sevgini,
Sevme o bir hayal diyorlar.
Bana ayan beyan gözlerin,
Onlar, seni hayal biliyorlar.
Yanıp tutuşan şen benim,
Gönül harlarına sebeb olanım yar,
Serin ak, senden nasibimi alayım.
Benim hallerimden anlayanım yar,
Sev beni, ben de seni anlayayım.
Onunmaz hallerde bırakanım yar,
Yanımda olmasan da
Varlığın bana yetiyor.
Kader yumağımın ipi,
Seni, bana bağlamış,
Olmalı ki dayanıyorum.
Gönlümde olansın yar,
Bilsen ne çok dolamıştım,
Seninle geçen günleri dilime,
Giden günlerim sensizdi,
Bırakıp gittiler hatırlayamadım.
İçime düşen gülşende güllerin,
Seni uzak yıldızlara atsam,
Düşeceğin tek yer aklımdı.
Seni aklımdan silebilseydim,
Kalacağın tek yer kalbimdi.
Seni geceye emanet ettim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!