Lapa lapa kar yağıyor...
Tutmuyor, neden bilmiyorum?
Acaba kimden kaçıyorlar?
Onlar, gecemi aydınlatan,
Gündüz yapan lambalar,
Benim için mi yağıyorlar?
Karanlıkları sevmadim,
Sevmekte istemedim.
Nereye baksam siyah,
Nereye baksam hüzün,
Ruhum geceyi böler,
Gözlerim kör karanlıkları.
Başım üstünde beklerken kara bulut,
Sen beni aydınlık bir günde unut.
Gönlümde hayırsız bir şer varken,
Sen beni tertemiz kalbinde unut.
Gözlerimden kanlı yaşlar akarken,
Yerlerde olanı gök,
Göklerde olanı,
Yer unutturur.
Toprakta olanı sel,
Selde olanı,
Tedbir unutturur.
Kalp ayazlarımın ısıtanı,
Hayatıma nefes olan yar,
Farzet mecalim kalmadı,
Üryan olup sana gelişimde,
Bana gösterdiğin sevgini,
Üryan olup gidişimde de,
Arkamda gölgelerini bırakmasaydın.
Ben seni çabuk unuturdum gülüm,
Ruhumda meltemini bırakmasaydın.
Ben yeni sevdalar da bulurdum gülüm,
Gönlümde, sızı yaralarını bırakmasaydın.
Gözlerimden yaşlarımı da silerdim gülüm,
Kalın paltosunun tam altında,
Sürekli üşüyen bir kalbi vardı.
Ağladığı ayaz gecelerde, umut,
Hiç bir zaman yanında değildi.
Söz vermişti kendi kendine,
Kanatları yakuttan,
Kimselerin bilmediği,
Gönlü güzel meleğim vardı..
Kötü, kara günlerimde,
Rüzgarların insafına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!