Viran eyleyip,
Saz ilen sözü,
Gönüllerimizi,
Öksüz bıraktın,
Kırşehirin gülü.
Dilara düşündüğüm gibisin sen
İçin suretinle bir, tıpatıp aynı!
Kirpiklerin, takma kaşlar havalı,
Gözlerinden akan yaşların boyalı.
Dilara, korkunu yenmek için mi,
Korkuyorum geceden
Karanlığındaki, yanlızlıkta
Nefesine uyanıyorum.
Korkuyorum sonbahardan,
Düşen her yaprakta,
Sen başka baçelerin nazlı çiçeğisin,
Ben kokuna kapılmış bir pervaneyim
Sana yaklaştıkça bilsen ne haldeyim.
Kokladıkça seni ben kendime gelenim.
Senden gelen rayiha cana can katıyor.
Senden uzaklaşmalar cana zul veriyor.
Post bıyıklılar gördüm,
Devrim dediler!
Badem bıyıklılar gördüm,
Kardeş dediler!
Hilal bıyıklılar gördüm,
Vatan dediler!
Sevdiğime bir gül aldım
Sevince gülden sandım.
Gülün ömrü kısaymış,
Mevsimi gelince anladım.
Güller ölmezmiş aslında,
Ne güzel de yağıyorsun bir Cuma vakti,
Secdelerde bizleri yalnız bırakmıyorsun
Ne zaman, yağacağını çok iyi biliyorsun,
Bizdeki, tüm kötü düşünceleri alıyorsun.
Bir bayram günü yine ben geldim diyor,
İstenmeyen,
Çağrılmadan,
Kat ve kat,
Misli misli gelir.
Hep kırarak,
Dökerek gider.
Ne düz yazım,
Ne el yazım,
Ne kağıtlarda,
Ne de sütte,
Benim yazım!
Yaşasam da,
Babasının aldığı ayakkabıları,
Baş ucuna koyup uyumuştu.
Ramazanın en son gününde,
O, tek orucunu da tutmuştu.
Sabah çok erken kalkmalıydı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!