Babasının aldığı ayakkabıları,
Baş ucuna koyup uyumuştu.
Ramazanın en son gününde,
O, tek orucunu da tutmuştu.
Sabah çok erken kalkmalıydı,
Bir arı kondu çiçeğime
Belki de bana yabandı
Bir şey geldi o an aklıma,
Ağzından damlayan baldı.
Bu güneşli günlerin geçer,
Verecek son nefesin biter,
Sabrı Cemil sofrasına otur,
Bir yaprağın altına saklan,
Geceye kal ayı güneş san,
Çalış, çabala muradını an karınca.
Tomurcuk mevsimi bekler,
Gönüllü sustaki yürekler.
Umut ekilen yeşil tarlalar,
Sevgiyle hasadını bekler.
Ve bahar mevsimi filizlenir,
Boy atıp, güçlenen sevgiler,
Türkü meclisinde sazlar çalınır,
Kaş ile göz oynaşır işler karışır.
Taklit edilen yol iyi ise tutulur,
Yol kötü olur, bu işe hep şaşılır.
Hak davetinden uzak kalınınca,
Bu hali bende gören,
Beni perişan zanneder.
Bilmez...
Ağladıkça bu gönlüm
Gül ile hem hal eder.
Zahirde biraz kiloluyum
Gezegenler güneşleri,
Etrafında dönerken,
Elektronlar,
Atomlarına pervane olacak,
Hücreler, hayat bulacak.
Ben ise sadece,
Selam olsun,
Öksüzlere ve yetimlere, ana, baba, yar olanlara,
Selam olsun,
Er meydanında, kızgın nefislerini mağlup edenlere,
Selam olsun,
Dost selamı getirip, Dost meclisine uğrayanlara,
Dağlarda gezen, postsuz abasız derviş,
Sürü sürü düşüncelerin çobanıyım.
İçime düşen kurt düşüncelerimi kemirir,
Tek düşüncem kalır aklımda o da sen.
İçimdeki kurda kuşa yedirmedim seni,
Gönül kafesimde sakladım hep sevgini.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!