Armudun sapı,
Üzümün çöpü,
Erkeğin kepeklisi,
Saçları havalısı,
Gözü mavilisi,
Yerinde espirilisi,
Bir arı kondu çiçeğime
Belki de bana yabandı
Bir şey geldi o an aklıma,
Ağzından damlayan baldı.
Bu güneşli günlerin geçer,
Verecek son nefesin biter,
Sabrı Cemil sofrasına otur,
Bir yaprağın altına saklan,
Geceye kal ayı güneş san,
Çalış, çabala muradını an karınca.
Tomurcuk mevsimi bekler,
Gönüllü sustaki yürekler.
Umut ekilen yeşil tarlalar,
Sevgiyle hasadını bekler.
Ve bahar mevsimi filizlenir,
Boy atıp, güçlenen sevgiler,
Türkü meclisinde sazlar çalınır,
Kaş ile göz oynaşır işler karışır.
Taklit edilen yol iyi ise tutulur,
Yol kötü olur, bu işe hep şaşılır.
Hak davetinden uzak kalınınca,
Bu hali bende gören,
Beni perişan zanneder.
Bilmez...
Ağladıkça bu gönlüm
Gül ile hem hal eder.
Zahirde biraz kiloluyum
Dağlarda gezen, postsuz abasız derviş,
Sürü sürü düşüncelerin çobanıyım.
İçime düşen kurt düşüncelerimi kemirir,
Tek düşüncem kalır aklımda o da sen.
İçimdeki kurda kuşa yedirmedim seni,
Gönül kafesimde sakladım hep sevgini.
Sen büyüme çoçuk,
Yalanlarımıza bulaşma.
Sen ağlama çoçuk,
Gidenlerimize aldırma.
Sen boşver çocuk,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!