Söyler misiniz kimlerin dostu?
Bu bendeki kadim yalnızlık.
Gitsin diye kovalar dururum,
Kalıp, içimde oturmak ister.
Gelecekse başka isimle gelsin,
Sebebsizdi ayrılıklar,
Ölüm yalandı.
Vakti saati yoktu,
Zaman yalandı.
Karanlık çökmüştü,
Güneş yalandı.
Başaklar kırılmış,
Renkleri solmuş,
Biraz ilgi bekliyor.
Başaklar suskun,
Söylenecek şarkıyı,
Ne zaman,
Elllerinden tutsam
Ellerini bırakmam.
Ne zaman,
Seni koklasam,
Benzemez hiç bir renk, renksizim
Ağlamaz hiç bir kalp, kalpsizim
Duymaz hiç bir kulak, sessizim
Dokunmaz hiç bir el, kemiksizim
Bilemez hiç bir akıl, halsizim
Sevemez hiç bir gönül, gönülsüzüm
Üç günlük dünyayı,
Üç satıra sığdırdım.
Birinci gün ağladım
İkinci gün güldüm,
Üçüncü gün öldüm.
Beni bırakıp gidişinde,
Her halim,bir muamma.
Ne ılık bir sonbahar,
Ne de kavrulan bir yaz.
Bilinmez hallerim var.
Az pişen yemekler gibiydik,
Tuzumuz yerli yerindeydi.
Lezzetimiz farklı olsun diye,
Biraz baharat koymalıydık.
İstediklerimiz olsun diyerek,
İnsanların en iyisi sen iyiysen iyi,
Menfaat aranıza girmeye görsün,
Ön azı dişlerini gösterir gulyabani.
Bizlere musallat olan,
Zindan karası geceler,
Kara kara düşünceler.
Ne zaman çekip gider?
Ziyasıyla içimizi ısıtan,
Bir ışık pencerelerden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!