İdris Akmetin Şiirleri - Şair İdris Akmetin

Bir cana kıymaksa diyeti
İnci köşklerin, Firdevs bahçelerin
Sütten mis kokulu ırmakların,

Dün yine seni gördüm
Mavi panjurlu pencerende
Sizin sokağa düştü o gün yolum
Gözlerini düşleyip gezerken
Umutsuz ve yorgun
Bir dem ümit beklerken.

Denizleri bulut yapıp semalarda uçuran
Yağmur, kar edip toprağa düşüren kim,

Yıldızları tek tek gök kubbeye dizen

Unutmam demiştin hani
Yeminler ederek
Üç beş günde unuttun
Verdiğim kırmızı gülü
Baş başa geçirdiğimiz günü
Gider gitmez unuttun

Gelince veda zamanı
Ayrılma vaktidir artık
Anadan, babadan, yardan
Fayda yoktur artık
Ne paradan, ne maldan
Yardan, evlattan

Onurlu insan olur mu hiç, kula kul
Doğruluktur elbet hakka giden tek yol
Ne ölüm tasası ne cennet ne cehennem
Yeter ki sen yaradan sığın, dosdoğru ol.
Adi bir ilkellik, senlik benlik kavgası
Etnik köken, mezhep, fırka farfarası

Ahu gözlü şehla dilber
Al yanaklı kalem kaşlı
Gül dudaklı, serkeş dilber
Baldan petek miydi?
Doğup büyüdüğün yer.

Ben bir garip, Tanrı aşığıyım
Ne boş teranelere var, eyvallahım
Ne süslü, püslü tanrıçalara.
Ne şeyhe, dervişe muhtacım,
Ne üçler, yediler, kırklara.
Kimin haddine imanımı tartmak

Yarla diz diz demli bir çay
Bazen bir ömre bedeldir
Seninle sevgili bir gün
Bin yıla bedeldir.
Susmaz gönül dillenir
Dert yanar hep sızlanır

Umutla doğar umutla yaşar insan
Umut fakirin ekmeğidir derler
Umuttur insanı hayata bağlayan.
Sıkı sıkı sarıl umutlarına
Umudu yitirdiğin zaman
Gündüzlerin gece olur